Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1996, Blaðsíða 14

Formaður R.I. John Stott afhendir forsetafrú Indónesíu heiðursskjal.
voru aðildarlöndin skráð 73 en aðeins
um 40 höfðu greitt aðildargjöld sín. í
þessu alþjóðasambandi eins og hjá
Sameinuðu þjóðunum gengur mis-
jafnlega að fá greidd aðildargjöldin og
í hópi þessara 73ja þjóða eru að
sjálfsögðu margar sem teljast snauðar
og hafa lítil ráð. Það má þó undarlegt
teljast að sumar stórar og ríkar þjóðir
hafa ekki gert full skil eins og t.d.
Stóra Bretland, Kanada og Frakkland.
Fulltrúatala hvers aðildarlands á
aðalfundi er frá tveimur fulltrúum upp
í fimm og er þá farið eftir aðild-
arframlaginu sem aftur fer eftir fjölda
meðlima og umsetningu í hverju
landi. Formenn heimshlutadeildanna
(kallaðir varaforsetar Alþjóðaendur-
hæfingarsambandsins) og vara-
formenn mynda framkvæmdastjórn
sambandsins.
Fastanefndir
A vegum sambandsins starfa
nokkrar fastanefndir: menntamála-
nefnd, tækninefnd (hjálpartæki),
tómstunda- og íþróttanefnd, lækn-
isfræðinefnd, nefnd um skipulag og
stjórnun, félagsmálanefnd og atvinnu-
málanefnd. Þessar nefndir starfa af
mismunandi miklum krafti. Fjárskort-
ur háir mjög starfsemi þeirra en kostn-
aður af þeim er að verulegu leyti bor-
inn uppi af aðildarfélaginu í því landi
þar sem viðkomandi formaður býr.
Fyrst og fremst láta þessar nefndir frá
sér heyra á aðalfundum og halda
gjarnan eins til tveggja daga vinnu-
fundi fyrir og eftir aðalfund.
Tilgangur og markmið
Með hliðsjón af því að nú eru liðin
74 ár frá því sambandið var stofnað
er ljóst að tilgangur þess og markmið
hafa tekið breytingum í áranna rás. I
lögum sambandsins segir að tilgangur
starfsemi þess sé fólginn í forvörnum
fötlunar, endurhæfingu fatlaðra og
jöfnun á félagslegum tækifærum fatl-
aðra og fjölskyldna þeirra um heim
allan. Síðan eru talin upp tíu megin-
verkefni, þar á meðal að dreifa hug-
myndum, þekkingu, kunnáttu og
reynslu, að standa fyrir ráðstefnum,
námstefnum og námskeiðum, að
hvetja til rannsókna á sviði forvama
fötlunar og endurhæfingu, stuðla að
uppbyggingu á frjálsum félagasam-
tökum um heim allan sem vilja sinna
verkefnum og markmiðum sam-
bandsins, aðstoða aðildarfélög til að
starfa að málefnum fatlaðra og end-
urhæfingu í samvinnu við opinbera
aðila, að eiga samskipti við önnur
alþjóðasambönd og að aðstoða aðild-
arfélög við lagasetningu sem snerta
málefni fatlaðra og endurhæfingu.
Hér er stiklað á stóru og varla tök hér
að kryfja frekar til mergjar tilgang,
markmið og verkefni Alþjóðaendur-
hæfingarsambandsins.
Til aldamóta og inn í nýja öld
Árið 1994 setti Alþjóðaendurhæf-
ingarsambandið sér framkvæmda-
áætlun fyrir þann tíma sem eftir lifir
af þessari öld og ber hún heitið “2000
LEIÐIN FRAMUNDAN” (2000
THE WAY FORWARD). í tilefni af
þessari áætlun hefur sambandið gefið
út veglegan bækling þar sem verkefn-
in eru tilgreind, sjónarmið framtíðar-
innar rakin og markaðir áhersluþættir
í starfseminni. Megináherslan er lögð
á eftirfarandi: að skapa samtengingu
um heim allan um þau málefni sem
um er rætt, alþjóðlega samvinnu, að
marka stefnu um forvamir fötlunar og
jöfnun tækifæra fyrir fatlaða í sam-
félaginu auk ýmissa atriða sem snerta
skipulag sambandsins sérstaklega.
Eins og áður segir nær þessi mark-
miðun bara fram að aldamótum en
verkefnaskipan og framkvæmdir ná
fram á næstu öld.
Samskipti við S.Þ.
Ekki má láta hjá líða að geta þess
að Alþjóðaendurhæfingarsambandið
hefur átt margvísleg samskipti við
Sameinuðu þjóðirnar sem hafa reynst
notadrjúg á sviði málefna fatlaðra og
endurhæfingar. Sem dæmi má nefna
að Alþjóðaendurhæfingarsambandið
stóð með Sameinuðu þjóðunum að
alþjóðlegu ári fjölskyldunnar 1994 og
sömuleiðis að setningu á Megin-
reglum Sameinuðu þjóðanna um jafna
þátttöku fatlaðra í samfélaginu sem
gefnar voru út 1994. Þá átti endur-
hæfingarsambandið þátt í ákvörðun
Sameinuðu þjóðanna árið 1992 um að
einn dagur á ári skyldi vera alþjóð-
legur dagur fatlaðra sem er 3. des-
ember.
Aðalfundurinn 1995
Síðasti aðalfundur Alþjóðaendur-
hæfingarsambandsins var haldinn í
Indónesíu í september 1995. Mörg
mál voru þar til umræðu og afgreiðslu.
Meðal annars var rætt um aðildina að
samtökunum, að breyta reglum um að
aðeins eitt aðildarfélag geti verið frá
hverju landi. Hugmyndin er að gera
fulla aðild auðveldari til þess bæði að
víkka aðild að sambandinu en líka til
að auka tekjur þess af aðildargjöldum.
Stefnt er að því að aðildargjöldin verði
miðuð við verga þjóðarframleiðslu
viðkomandi lands, verði aldrei minni
en 1000 Bandaríkjadalir, aldrei meiri
en 50 þúsund. Menn voru ekki á eitt
sáttir um þessar hugmyndir og ákveð-
ið að vísa málinu til framkvæmda-
stjórnar og næsta aðalfundar. Miklar
umræður urðu á aðalfundinum um
tillögur frá læknisfræðinefndinni um
forvarnir en tillagan er í fimm liðum:
varnir gegn fötlun af völdum smit-
næmra sjúkdóma, vamir gegn með-
14