Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1996, Blaðsíða 31

Gunnar Salvarsson,
skólastjóri:
MÚRAR
i.
Fyrir hugskotssjónum myndin af
hreyfihamlaða manninum við Þjóð-
minjasafnið. Hann í hjólastól á gang-
stéttinni við Hringbrautina með bíla-
gnýinn í eyrunum og mænir upp firna-
langar tröppur safnsins sem bera á
endanum við himin. Hrikaleg mynd
af múr.
II.
Önnur mynd ótekin. Tveir menn
standa saman á Austurvelli og styttan
af Jóni skýlir þeim fyrir norðannepj-
unni. Tveir íslendingar sem mætast
á fömum vegi. Milli þeirra múrinn
ósýnilegi. Tjáskiptamúrinn. Annar ef
til vill þingmaður. Hinn heymarlaus.
III.
Múrar eru margvíslegir. Sumir
sýnilegir og festast á filmu og
greypast inn í hugskotið og vekja
samúð. Aðrir ósýnilegir. Vekjaenga
samúð.
IV.
Heyrnarlausi maðurinn hleypur
upp tröppurnar við Þjóðminjasafnið
og blæs varla úr nös. Hann kinkar
kolli til safnvarðarins, skoðar gömlu
amboðin stundarkorn. Stekkur svo
niður tröppurnar í fáum skrefum og
uppí strætisvagn. Situr einn aftarlega
í vagninum og horfir til hægri og
vinstri, á Tjörnina og Norræna húsið,
Þingholtin og Reykjavíkurflug-
völlinn. Við Landspítalann rekur bíl-
stjórinn hökuna útí gangveginn og
hrópar: Vinsamlegast yfirgefið vagn-
inn vegna bilunar. Annar vagn er á
leiðinni.
Allir farþegarnir standa á fætur og
klöngrast út úr vagninum. Heyrnar-
lausi maðurinn situr einn eftir og
hugsar með sér undrandi á svip:
Skrýtið að allir fari í heimsókn á
Landspítalann.
Bílstjórinn stormar aftur í vagninn
brúnaþungur og hvæsir að heyrnar-
lausa manninum sem situr sallaró-
legur með hugsunum sínum um veika
fólkið og heimsóknartímann og
stofumaraðfyllastaffólki: Eg sagði
öllum að fara út. Skilurðu ekki mælt
mál.
Heyrnarlausi maðurinn finnur
hjartað slá ótt í brjósti sínu. Milli
þeirramúrinnósýnilegi. Hannstend-
ur upp hikandi og gengur út úr vagn-
inum eins og sakbitinn maður. Hinn
vagninn farinn.
V.
Þeirreka upp hláturrokur á Austur-
vellinum í nepjunni. Gamlir skólafé-
lagar. Annar í hjólastól. Hinn þing-
maður. Þeir ólust upp á nánast sömu
þúfunni.
VI.
Múrar falla. Tjáskiptamúrinn
stendur óhaggaður. Ósýnilegur.
Gunnar Salvarsson
Gátuvísur Magnúsar Jónssonar
1. í eldfjallinu hittist hátt við hraunsins barðið,
sú með bolla sett á borðið
samdrykkjunnar vinskapsorðið.
2. Er það lundin örg og svekkt hjá einum manni,
búrs á gólfi ílát inni,
opin ben á síðu þinni.
3. Norrænt kvenmannsnafn ég ber,
nógur ríkidómur,
lýsi því ef einhver er
óskráður og tómur.
4. Lagður víða lágt í jörð á landi þessu,
eins manns spil það er með vissu,
áður fyrr það merkti hryssu.
5. Holds við dauða hverfur upp í himnasali,
er það skjóða í eldra máli,
annað nafn á sankti Páli.
6. Kynnast verkakarl því má,
kross á Hitlers tímum,
latur sitja lætur á,
líka nafn í rímum.
7. Þorski á og þakbrún er, á það við bendum.
Lyklum á í okkar mundum,
ekki það á Njáli fundum.
8. Eyja þekkt og umkringd bláum innhafsbárum,
lag í jörð og lán á vörum,
lítt í skóla hana spörum.
9. Fjögra bolla samstætt sett ég sé og kynni,
fest á skip svo fljótt það renni,
fylgir stundum ró með henni.
10. Úrs og klukku innri smíð, það er á hreinu,
hverskyns störf, hjá ver og vinu,
vanlíðan í þolfallinu.
Lausnir eru á bls. 47.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
31