Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1996, Blaðsíða 39

afar vel þeim sem hennar hefðu notið
og á fjárhagsáætlun þessa árs væru kr.
800 þús. til þessa verkefnis sem væri
hið þarfasta mál. Hrafn sagði nauð-
synlegt að menn viðurkenndu að ekki
gætu allir í vinnu verið á einhverjum
tilteknum, afmörkuðum “jafnréttis-
grundvelli.” Hann fór yfir hina miklu
vinnu sem Margrét legði að þessu
máli, hún sæi um viðtöl við fólk og
alla tölvuvinnslu í tengslum við ein-
staklingana, möguleika þeirra sem og
úrræði.
rafn minnti á hæfingarstöðv-
arnar sem mikinn vanda leystu
sem og starfsþjálfunarstaðinn Örva
(en Kópavogsbúa aldrei verið hafnað
þar). Utskrift þaðan væri af fremsta
megni fylgt eftir með vinnutilboði og
tengsl við vinnumiðlun bæjarins þar
afar mikils virði. Hrafn kvað öryrkja-
reglugerðina nýju mikið notaða og
sagði um leið að Hilmar Björgvins-
son, aðaldeildarstjóri lífeyrisdeildar
ætti þar sérlega ágætan hlut til allra
mála. Hins vegar væri á fjölda þeirra
sem færu á samning þessu tengdan
ákveðin takmörkun, ákveðinn kvóti
árlega eftir samþykkt tryggingaráðs.
Vinna af þessu tagi er nær eingöngu
hálfs dags vinna, vel að merkja. Hann
minnti alveg sérstaklega á skerðingar-
mörk trygginganna vegna vinnutekna
og hve oft mönnum þætti sem ávinn-
ingur vinnuframlagsins væri alltof
smár fjárhagslega, en hann ætti þó
alltaf að vera til staðar, fyrir svo utan
ánægjuna af að vera þannig í ríkara
mæli þátttakandi í lífinu - virkurfram-
leiðandi verðmæta. Enn lýsti Hrafn
svo nokkuð inn í hin vönduðu vinnu-
brögð Margrétar Magnúsdóttur að
öllum þessum málum, hún leitar hóf-
anna hjá hinum almennu fyrirtækjum,
hvaða möguleiki geti komið til með
að henta báðum vel, fer með fólkinu
á staðinn, vinnur jafnvel með því í
fyrstu og er því þannig hinn dýrmæti
stuðningsaðili á hinum erfiðu byrj-
unarstundum. Fyrirtækjaeigendum er
gerð ljós grein fyrir því að þeirra gróði
getur einnig umtalsverður orðið af að
taka fatlaðan mann í vinnu. Þessu
næst kom Hrafn inn á eina meginfor-
sendu fyrir góðu ástandi atvinnumála
fatlaðra, sem væri örugg og góð
ferðaþjónusta.
Nú hafa Samtök sveitarfélaga á
höfuðborgarsvæðinu gengist
fyrir því að settar hafa verið sam-
ræmdar reglur um allt svæðið og þá
um leið á rnilli sveitarfélaga á svæð-
inu. Þessi skipan mála hefur reynzt
vera mjög til bóta fyrir þá sem þessa
njóta og það er býsna mikill fjöldi.
Matið á þörf ferðaþjónustu er unnið
sameiginlega á vegum bæjarfélags og
svæðisskrifstofunnar. Þrisvar á ári fer
fram úthlutun eftir þeim umsóknum
sem hverju sinni berast. Hrafn sagði
Kópavogsbæ áætla á þessu ári 7 millj.
kr. í ferðaþjónustu almennt, en ef
grunnskólaakstur er tekinn með inn í
myndina þá er upphæðin í kringum
11 millj. kr. Það taldi Hrafn vera
myndarlega á málum tekið. Hrafn
segir að nú sé unnið að vandaðri úttekt
til að fá heildarmynd af þjónustu þeirri
sem fötluðum er veitt á vegum hinna
ýmsu aðila, fá sem gleggsta yfirsýn
yfir það hvað hver fær og hvers konar
þjónusta er þar á ferð. Hrafn nefndi
hina ýmsu þjónustuþætti sem úttektin
kæmi inn á s.s.: húsnæðismál, lið-
veizlu, frekari liðveizlu, félagslega
aðstoð í einhverju formi, atvinnumál,
heimahjúkrun og kvað eðlilega nauð-
syn til þess bera að hafa af þessu öllu
heildarmynd sem bezta. Sú heildar-
mynd ætti bæði að gefa betri hug-
myndir um úrbætur, svo og að ná betri
tökum á umfangi öllu sem einstökum
þáttum með tilliti til samræmingar og
betri heildarþjónustu. Hrafn sagði það
hins vegar sína skoðun að á þessu
sviði væri virkilega vel að mjög
mörgu staðið. Hann sagði sinn yfir-
mann, félagsmálstjórann Aðalstein
Sigfússon, eiga þama drjúgan hlut að
heillaríkum verkum.
Að loknum öllum þessum yfir-
gripsmikla fróðleiksfyrir-
lestri félaga Hrafns tóku umræður
allmjög að snúast um málefni fatlaðra
almennt, þar sem varast skyldi alltof
miklar alhæfingar, enda engin ástæða
til þess að ætla að öllum fötluðum
hæfði nákvæmlega sama lífsmunstrið,
hvað þá ofurstaðlað. Þar yrði það fyrst
og fremst að ráða hvað hverjum og
einum væri fyrir beztu. Einnig
ræddum við þróun þjóðfélagsgerðar
okkar sem í ýmsu og of mörgu er á
hættuleið of mikillar markaðshyggju
og einnig var rætt um nauðsyn þess
að hugsunarháttur fólks yrði ekki um
of af kaldri auðhyggju einni saman
mengaður. Félagsmálastjórinn,
Aðalsteinn Sigfússon, heiðraði okkur
svo á lokaspretti með kærkominni
heimsókn sinni og í hans máli kom
margt fram til áréttingar því sem
Hrafn hafði þegar frætt okkur urn.
Aðalsteinn bað fólk varast alhæfingar
sem allra mest og tók sem dæmi
tilfærslu verkefna frá ríki til
sveitarfélaga þar sem því er haldið
fortakslaust fram að nálægðin ein
myndi leiða af sér utan alls efa betri
þjónustu. Vissulega gæti það gerzt en
altæk trygging væri það ekki.
Aðalsteinn sagði samband við svæð-
isskrifstofu sérlega gott og sagði ljóst
í sínum huga, að ef málaflokkurinn
flyttist alfarið yfir til sveitarfélaga
yrðu sveitarfélögin að sameinast um
rekstur svæðisskrifstofu. Hann fór yfir
hina ýmsu þjónustuþætti sem Kópa-
vogsbær stæði að, samþættingu þeirra
við aðra þjónustu og fullyrti að í ýmsu
stæðu Kópavogsbúar í fremstu röð.
Aðalsteinn kvaðst vonast til þess að
enn betur mætti að málaflokki þessum
koma með betra skipulagi og fjölþætt-
ara starfi, með betri ráðgjöf og leið-
sögn og sín sýn til þessara mála væri
sú að þeim bæri að sinna af alúð og
kostgæfni, án forsjár en með nauðsyn-
legri aðhlynningu.
Hann lofaði Hrafn mjög fyrir
dugnað hans, hugmyndaauðg-
ina, ódrepandi bjartsýnina, málafylgj-
una vaska og vísa og um leið heiða
sýn til hlutanna. Þetta þóttumst við
vel vita en fannst harla gott samhljóm
að finna, þó Hrafni þyki eflaust alveg
nóg um. Góðri heimsókn og gagnlegri
var lokið og við sendurn hlýja kveðju
og þökk í Kópavoginn til þeirra
Hrafns og Aðalsteins. Við árnum svo
Hrafni alls velfarnaðar áfram á ævi-
leið, vonum að hamingja ríki áfram í
hugarsölum og færum honum um leið
alúðarþökk fyrir að hafa tekið og taka
svo hressilega til hendi í þessum mál-
um sem raun ber vitni.
Það er alltaf rík þörf fyrir slíka
heillahrafna. H.S.
Hlerað í hornum
Það var hringt í Jón frá bankanum hans
og sagt: “Þú ert yfir á heftinu þínu.”
“Og hvað með það”, anzaði Jón. “Ja,
það þýðir að það er ekki til innistæða
fyrir ávísuninni, þú ert í mínus.” Þá
sagði Jón: “Ja, ekki er ég að hringja í
ykkur þó reikningurinn sé í plús”.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
39