Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.12.1996, Blaðsíða 44

almannatrygginga í engu getið sér-
staklega.
Einnig fylgir með umsókn þessari
síðasta endurmat Tryggingastofnunar
ríkisins á örorku okkar frá júlí 1996.
Virðingarfyllst,
undirritun hjónanna
FAAS
SÓTT HEIM
Hjálögð eru eftirfarandi gögn:
- Launaseðlar frá TR vegna nóv.-des.
96 og jan.-feb. 97
- Launaseðlar frá Lífsj. sjómanna
vegna nóv.-des. 96 og jan.-feb. 97
- Síðasta endurmat TR á örorku okkar
hjóna frá júlí 1996
Þó svo ofangreind form hafi verið
sett upp með hjón í huga sem bæði
eru öryrkjar eiga þau, að breyttum
breytanda, einnig við um einstaklinga,
hjón þar sem annað hjóna nýtur
örorku og sambúðarfólk sem er sam-
skattað.
Fylgi öryrkjar almennt þessum
leiðbeiningum sem hér hafa verið sett-
ar fram gætu sparast fjármunir, fyrir-
höfn og óþægindi.
Jóhannes Albert Sævarsson hdl.
lögfræðingur ÖBI
Hlerað
í hornum
Islendingur einn gekk inn á krá hér í
borg og sá Japana sitja við borð, fór
óðar til hans og bauð honum að reyna
krafta sína. Japaninn, seinþreyttur til
vandræða, stóð loks upp og eftir
andartak lá landinn í gólfinu. Hann
reis upp forviða og spurði hvað þetta
hefði verið. “Þetta er frá Japan og
heiti júdó,” sagði Japaninn. Landinn
bjóst til atlögu á ný, en allt fór á sömu
leið, hann lá óðar í gólfinu. Hálfu
ringlaðri reis hann þó upp og spurði
hvað þetta hefði nú verið. “Þetta er
frá Japan og heitir jiu-jitsú,” svaraði
Japaninn. Landinn hvarf út, en kom
að vörmu spori inn aftur, gekk rakleitt
að Japananum sem lá óðar steinrot-
aður á gólfinu. Hann raknaði seint
og um síðir úr rotinu og spurði þá
hvað þetta hefði nú verið og landinn
svaraði að bragði: “Þetta var líka frá
Japan og heitir tjakkur úr Toyota.”
**
Ungur drengur var að lýsa því hvemig
hann hefði borið systur sína meidda
heim: Hún setti sig á háan hest.
Fyrr á þessu ári var í
Fréttabréfinu greint
allnokkuð frá Hlíðabæ í
tilefni af tíu ára afmæli
þeirrar ágætu starfsemi.
Nú þótti ritstjóra tími til
kominn að fá fregnir af
FAAS -Félagi aðstandenda
Alzheimersjúklinga, en
það félag er einmitt ári
eldra en starfsemin í Hlíða-
bæ, sem sé á tólfta ári.
Það var því á hlýjum haustdegi
sem haldið var f Hlíðabæ, en þar á
félagið sitt aðsetur, til fundar við
Maríu Jónsdóttur formann félagsins.
María sagði að tilurð félagsins mætti
með nokkrum sanni rekja til bréfs frá
Múlabæ á sínum tíma til aðstandenda
Alzheimersjúklinga, en einmitt þá
voru þeir sjúklingar þar í dagvist.
Þetta varð til þess að aðstandendur
komu saman og ákveðið var að nauð-
syn félagsstofnunar væri hin brýnasta
m.a. til þess að knýja á um fleiri og
betri úrræði fyrir Alzheimersjúklinga.
Fyrsti formaðurinn var Gerður
Pálmadóttir, og það var engin logn-
molla yfir henni og María minnti á að
félagið hefði staðið fyrir einni fyrstu
fjölmiðlasöfnuninni, sem ágætan
árangur hefði borið m.a. hefðu öll
húsgögnin í Hlíðabæ verið gefin.
Gerður hefði sannur eldhugi verið.
Aðrir formenn félagsins hafa þau
verið: Hrafn Magnússon, Helga Ein-
arsdóttir, Soffía Egilsdóttir, Magnea
Magnúsdóttir og svo María nú.
Alls munu á skrá hjá félaginu
kringum 230 manns, allt aðstandend-
ur eða fyrrverandi aðstandendur.
María sagði starf félagsins í föstum
skorðum og farsælt vel.
s
Aliðnu starfsári voru fimm
félagsfundir, þar af þrír með
fræðsluerindum góðum og allvel
verið mætt. Fréttabréf gaf félagið út
sex sinnum á starfsárinu.
Félagið er í norrænum samtökum
og María minnti einmitt á að í apríl á
næsta ári væri fyrirhugað að halda
fimmta aðalfund þessara
samtaka hér á landi og
allmikið undirbúnings-
starf tengdist því eðlilega.
Hún vildi koma því að, að
félagið hefði náð ágætum
samningum við fyrirtækið
Fundir og ráðstefnur, sem
ynni mikið starf og væri
ekki dýrt miðað við þá
miklu þjónustu sem það
veitti í þessu sambandi.
Hún sagði þetta afar gott fyrir félag
sem annars yrði eingöngu að byggja
á sjálfboðaliðum til allra starfa.
María kvað eitt brýnasta verkefnið
hjá félaginu vera það að fá einhvern
fastan stuðning frá ríki og borg, enda
draumurinn sá að komast í unandi
húsnæði með fastan starfsmann í
hlutastarfi. í þessu sambandi sagðist
María hafa rætt við þær nöfnur Ingi-
björgu Sólrúnu borgarstjóra og
Ingibjörgu heilbrigðisráðherra og
væri hún vongóð um árangur af þeim
viðræðum. M.a. hefði verið kannað
að komast í húsaskjól hjá LAUF -
Landssamtökum áhugafólks um
flogaveiki, en allt óráðið enn hvort af
yrði.
Þegar ég ræddi við Maríu um
miðjan september var einmitt fyrir-
hugaður fræðslufundur hjá félaginu
þar sem Jón Eyjólfur Jónsson læknir
átti að flytja erindið: Ofbeldi gegn
öldruðum. Sannarlega umhugsunar-
vert erindisefni.
Ritstjóri bað Maríu því næst að
fara yfir í örstuttu máli þau úr-
ræði sem fyrir Alzheimersjúklinga
væru. Dagvistarúrræði eru í Hlíðabæ
og á Lindargötu 59 við Vitatorg, hvor
dagvistin hefur yfir að ráða 18 pláss-
um, en talsvert er um hálfsdagsvistir.
Svo er auðvitað hin sérhæfða deild
í Eir sem áður hefur fengið umfjöllun
hér. Laugaskjól er sambýli fyrir 8 ein-
staklinga og Foldabær er stoðbýli fyrir
8 einnig. Síðan er aðstaða fyrir Alz-
heimerfólk á Skjóli og Alzheimer-
sjúklingar eru svo m.a. á Hrafnistu-
44