Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1998, Qupperneq 33

um meginreglurnar og menntun og
atvinnumál undir stjórn Þóreyjar
Olafsdóttur fulltrúa í framkvæmda-
stjóm Öryrkjabandalags, um megin-
reglurnar og aðgengi undir stjórn
Berglindar Stefánsdóttur formanns
Félags heyrnarlausra, um meginregl-
urnar og lífskjörin undir stjórn Guð-
ríðar Ólafsdóttur formanns Sjálfs-
bjargar lsf og um meginreglumar og
samvinnu frjálsra félagasamtaka
undir stjórn Agústs Þórs Arnasonar
framkvæmdastjóra Mannréttinda-
skrifstofu Islands.
Miðvikudaginn 10. desemberflutti
Bengt erindi á málstofu um mannrétt-
indi. Þá fjallaði Bengt Lindqvist um
meginreglurnar og jöfnun tækifæra
fyrir fólk með fötlun.
FUNDIR MEÐ RÁÐAMÖNNUM
Bengt Lingqvist átti fund með
forseta Islands Ólafi Ragnari Gríms-
syni og félagsmálaráðherra Páli Pét-
urssyni. Þá heimsótti hann Alþingi í
boði Ólafs G. Einarssonar forseta
Alþingis og átti þar fund með fulltrú-
um þingflokka og fulltrúum félags-
málanefndar og utanríkismálanefndar
Alþingis. Páll Pétursson félagsmála-
ráðherra bauð aðstandendum heim-
sóknarinnar til kvöldverðar mánudag-
inn 8. desember. Þá tók Guðrún
Ágústsdóttir forseti borgarstjórnar á
móti ráðstefnugestum í Höfða
þriðjudaginn 9. desember.
HVATNING
Víst má telja að koma Bengts
hingað til lands hafi verið stjómvöld-
um og hagsmunasamtökum fatlaðra
góð hvatning til að taka höndum sam-
an til þess að ná markmiðum megin-
reglna Sameinuðu þjóðanna um jafn-
rétti og jöfn tækifæri fatlaðs fólks á
Islandi á við aðra þjóðfélagsþegna.
Mikilvægt er að nota svona heimsókn-
ir og kynningu sem þær fá til að benda
á baráttumál okkar hér á Islandi. Ekki
er nægilegt að tala almennt um hlut-
ina. Árangur næst fyrst og fremst með
því að taka fyrir einstök atriði, í þessu
tilfelli einstaka liði í meginreglum
Sameinuðu þjóðanna, heimfæra þær
upp á íslenskar aðstæður og sjá svo
til þess að fatlað fólk á íslandi finni
það á kjörum sínum og aðstöðu að
meginreglurnar skili tilætluðum
árangri.
Helgi Hróðmarsson
Myndaleit
Ritstjóra gekk illa að fá myndir frá konum.
Að myndum oft er erfið leit
og illt að fá þær.
Um frúrnar betra fátt þó veit
en fá að sjá þær.
Hugarflug
Fallega skal flugið taka
fyrst og síðast nú.
Heyri ég í heilum braka
hérna sumir eyrum blaka.
Mjög svo holl er hugsun sú.
Ur minningaþáttum
Bergs Bjarnasonar
Formáli: Bergur Bjarnason er
dulnefni sem minn ágæti vinur
kaus að velja sínum minningaþáttum
sem hann hugsaði einkum fyrir þá
sem yngri eru, en öllum eru þeir hollir
til aflestrar. Þessi vinur minn er nú
horfinn héðan af heimi.
Vinnumaður nokkur, sem Davíð
hét, var eitt sinn sendur frá
Syðra-Fjalli í Aðaldal upp í Mývatns-
sveit. Hann hafði með sér fjárhund
sem oft hafði sýnt mikla tryggð og
vitsmuni. Fór nú Davíð sem leið ligg-
ur fram Reykjadal. I rökkurbyrjun
kemur hann að Hallbjarnarstöðum,
sem standa að austanverðu í dalnurn.
Ekki fékkst Davíð til að gista þar,
heldur leggur á heiðina milli Reykja-
dals og Mývatnssveitar, en yfir hana
er langur vegur og ekkert við að styðj-
ast. En á heiðinni er bær sem Máskot
heitir og ætlaði Davíð að ná þangað
um kvöldið. Er nú ekki að orðlengja
það, að þegar Davíð kemur upp á
heiðina skellur á blindbylur og því
harla vonlaust að hann finni bæinn.
Skammt fyrir utan Máskot er gróf
mikil eða dæld og vonast Davíð til að
honum muni e.t.v. takast að ná henni
og síðan bænum þaðan. Heldur hann
því ótrauður áfram í ofviðrinu og eftir
langa leit nær hann grófinni. Telur
hann sig nú hafa réttar áttir og stefnir
þangað sem hann telur bæinn vera.
Gengur Davíð síðan áfram alllanga
stund og verður ekki var við bæinn.
Hyggst hann nú vera kominn framhjá
honum eftir vegalengdinni að dæma.
En hann vissi ekkert í hvaða átt hann
átti að halda og tók því það ráð að
segja við Snata: “Farðu nú Snati minn
heim til bæjarins”. Þetta sagði hann
tvisvar sinnum við hundinn og klapp-
aði honum. Snýr þá Snati frá Davíð
og fer í þveröfuga átt við þá sem þeir
höfðu farið. Gengur nú svo um tíma
að Snati heldur áfram sömu stefnu og
Davíð rétt á eftir honum. Og fyrr en
varði kemur Snati að túngarði og síð-
an fjárhúsi og sá þá Davíð ljós í
glugga í Máskoti. Gengur hann nú
heim til bæjarins og baðst gistingar
sem sögð var velkomin. Daginn eftir
var komið sæmilegt ferðaveður svo
að Davíð gat haldið áfram ferð sinni.
Það fullyrti Davíð, að hann teldi nær
engar líkur til að hann hefði lifað af
þessa óveðursnótt, ef vitri og tryggi
hundurinn hans hefði ekki verið með
honum og vísað honum réttan veg.
Bergur Bjarnason.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
33