Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1998, Blaðsíða 10

Utskrift hjá
Starfsþjálfun fatlaðra
Aliðnu ári varð Starfsþjálfun
fatlaðra 10 ára og af því
tilefni var margt til hátíða-
brigða gjört, enda að verðleikum
vísum svo vel sem þar hefur til tekist
á þessum tug ára. Utskrift nemenda
fór fram föstudaginn 19. des. og var
fjölmenni mikið, eldri
nemendur mættu m.a.
mjög vel.
Athöfnin fór hið
besta fram, ívaf alvöru
og gamans fléttaðist
saman.
Páll Eyjólfsson gítar-
leikari lék fyrir gesti í
upphafi og gladdi geð
manna með tærum tón-
um. Undirritaður var
svo kynnir á samkomu
þessari.
Guðrún Hannesdóttir
forstöðumaður flutti
hugvekju, minntist hinna
merku tímamóta, ræddi
þróun mála og ánægju-
legan árangur, minnti á
námskeiðin góðu sem
mörgu æskilegu hafi til
leiðar komið fyrir svo marga. Síðast
en ekki síst talaði Guðrún til nemenda
sinna, einkum þó þeirra er nú útskrif-
uðust frá Starfsþjálfun fatlaðra. Bað
þau minnug þess að prófárangur segði
ekki allt, margir góðir sigrar væru að
baki við þessa útskrift svo sem áður.
Marín Björk Jónasdóttir námsráð-
gjafi fór yfir könnun mjög fróðlega
sem gerð hafði verið á högum þeirra
sem útskrifast höfðu í gegnum tíðina.
Margir farið áfram í nám, margir aðrir
fengið vinnu við hæfi o.s.frv.
Páll gældi við gítar sinn okkur til
yndis, en að því loknu slegið á enn
léttari strengi. Nemendur fluttu gam-
anmál í tvennu lagi. Isleifur Jónsson
hafði annars vegar samið frásögn af
nemendum sem kennurum í óbundnu
máli, skreytta alls kyns lýsingarorðum
og sömuleiðis í vísnaformi um sömu
aðila. Obundna málið lásu Björg
Lárusdóttir og Már Friðþjófsson en
vísurnar Kristbjörg Þorsteinsdóttir og
Gunnlaugur Símonarson. Var gerður
að góður rómur.
á afhenti Guðrún nemendum
skírteini sín en alls útskrifuðust
9 að þessu sinni. Þá flutti Margrét
Margeirsdóttir stjórnarformaður
Starfsþjálfunar fatlaðra ávarp og kvað
starfsemi þessa með merkilegustu
þáttum í málefnum fatlaðra, sem svo
ótvíræðum og ágætum árangri hefði
skilað þessu tíu starfsár. Hún færði
nemendum að gjöf bókina Aðventu
eftir Gunnar Gunnarsson útgefna af
Máliogmenningu. Guðrún Hannesar
færði Margréti blómakörfu í tilefni
þess að hún hefði frá upphafi og öll
þessi tíu ár verið stjórnarformaður og
borið hag Starfsþjálfunar einstaklega
vel fyrir brjósti. Margrét er um leið
fulltrúi félagsmálaráðuneytis í stjórn-
inni. Einnig færði Guðrún Dóru Páls-
dóttur blómakörfu, en Dóra hefur
starfað við skólann með sérstökum
ágætum lengst allra kennara.
Svavar Sigurðsson flutti skörulegt
ávarp fyrir hönd útskriftarnema og
þakkaði einkar góðan tíma og alla
leiðsögn sem hann kvað þeim mundi
dýrmæta reynast. Isleifur Jónsson
flutti einnig rösklegt og vel samið
ávarp fyrir hönd þeirra sem enn erja í
Starfsþjálfun og öllum útskriftar-
nemum var færð rós frá þeim hinum
sömu.
Jólalag lék svo Páll Eyjólfsson og
allir sungu: Bráðum koma blessuð
jólin. A eftir voru hinar ágætustu veit-
ingar í boði Starfsþjálf-
unar fatlaðra og áttu allir
ágæta stund á þessu
föstudagssíðdegi. Kynn-
ir varpaði fram vísu til
útskriftarnema:
Um það dugir ekki að
þrátta
áfram þreyta skuluð leik.
Ljúflingarnir einn og átta
aldrei munu vaða reyk.
Fréttaþjálfinn, hið
ágæta blað útskrift-
arnema var komið út og
lá frammi. Þar kennir
margra góðra grasa m.a.
er ágæt og fróðleg sam-
antekt um hina mætu
kennara, unnin upp úr
viðtölum við þá.
Brandarar ljúfir eru á
sínum stað og er sýnishorn hér:
Sigga litla sjö ára var inni í her-
berginu sínu að teikna þegar faðir
hennar labbaði inn og spurði hana
hvað hún væri að teikna. “Ég er að
teikna mynd af guði”, svaraði sú litla.
“Það er mjög fallegt af þér”, sagði
faðir hennar. “En það veit enginn
hvernig hann lítur út.” “Nú jæja”,
svaraði Sigga, “þá vita þeir það núna”.
Einkar góð er smásaga Agústs
Jónssonar, sem er í sendibréfaformi
og felur í sér mikil og góð sannindi.
Hún mun verða birt hér í blaðinu.
Margt fleira efni er í blaðinu og að-
standendum öllum til hins mesta
sóma. Afmælisveislan góða eða
útskriftarhátíðin veitti birtu á veg
okkar og vonandi fær þessi merka
starfsemi að blómgast og dafna sem
best. Og rúsínan í pylsuendanum úr
Fréttaþjálfanum: “Hverjum líkist svo
litla barnið?” “Pabba sínum. Hann
drekkur bara og sefur.” H.S.
10