Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1998, Side 36

Á kvöldvöku. írarnir með sína dagskrá.
IRAFARIÐ
Dagana 25. október til 1.
nóvember 1997 voru stadd-
ir hér á landi 39 fatlaðir og
ófatlaðir Irar á vegum samtakanna
Fólk með fullu viti. Samtökin voru
stofnuð af Margréti E. Stefánsdóttur
í apríl 1992. Markmið þeirra er að
gera ungt hreyfihamlað fólk virkara í
félagslífi.
Félagsskapurinn hefur farið ört
vaxandi og nú taka 20.manns reglu-
lega þátt í starfsemi hans. Hingað til
hefur verið farið í sumarbústaðaferðir,
leikhús, kaffihús, skemmtanamaraþon
og margt fleira. Móttaka írska hópsins
er hins vegar langstærsta verkefnið
sem Fólk með fullu viti hefur tekið
þátt í og hefði aldrei orðið að veru-
leika ef ekki hefði komið til rausnar-
legur styrkur frá verkefninu Ungt fólk
í Evrópu. Það verkefni er á vegum
Evrópusambandsins og er ætlað að
gefa ungu fólki í Evrópu aukin tæki-
færi til innbyrðis tengsla.
Eins og áður sagði komu Iramir
til landsins síðdegis laugardaginn 25.
október. Þau höfðu þá verið á ferða-
lagi frá því klukkan fjögur um morg-
uninn, því þau þurftu að fljúga frá
Dublin til London og þaðan til Kefla-
víkur. Löng bið á Heathrow- flugvell-
inum í London og þessir hefðbundnu
erfiðleikar við það að fá flugfélög til
að taka tillit til hjólastólafarþega
höfðu tekið sinn toll, þrátt fyrir að þau
væru himinlifandi að vera loksins
komin til íslands. Við notuðum tæki-
færið í rútunni á leið til Reykjavíkur
og héldum smá fyrirlestur um Islands-
sögu, menningu, atvinnuhætti og
fleira. Við minntumst aðeins á tengsl
íslendinga og Ira á víkingatímanum,
en lofuðum að gestir okkar myndu fá
betri meðferð en forfeðurnir.
✓
IReykjavík var áð og Irunum boðið
til kvöldverðar í Hinu Húsinu við
Aðalstræti. Hitt Húsið átti eftir að
gegna stóru hlutverki í ferðinni, enda
engin furða því þar hafði skipulags-
vinna ferðarinnar verið unnin. Eftir
að írarnir höfðu fengið magafylli, var
þeim kontið aftur upp í rútu og ekið
upp í Mosfellsdal, þar sem þeir dvöldu
í húsnæði Styrktarfélags lamaðra og
fatlaðra í Reykjadal. Eftir að við
höfðum kynnt okkur sjálf og einstaka
dagskrárliði og rætt við hópinn stund-
arkorn, þá gáfum við þeim tækifæri
til þess að komast í hvíld, því fram-
undan var viðburðarík vika.
Sunnudagurinn byrjaði með mál-
þingi um morguninn. Fyrsta mál á
dagskrá voru hjálpartæki. Fyrirles-
ararnir voru tveir; Lárus Gunn-
steinsson skósmiður og Vilhjálmur
Guðjónsson stoðtækjasmiður. Fjör-
legir og greinargóðir fyrirlestrar þeirra
féllu vel í kramið og Iramir voru mjög
hrifnir af vinnulagi hjálpartækjasmiða
hér á landi. írarnir buðu síðan upp á
hádegismat. Eftir hádegismat var
síðan farið með hópinn í gönguferð
upp að Mosfellskirkju og talað um tvo
merka menn sem þeim stað tengjast:
Egil Skallagrímsson og Halldór
Kiljan Laxness. Og það kom jafnvel
okkur sjálfum á óvart, hversu sterk
tenging er milli þessara tveggja þjóða
í gegnum menn eins og Egil og Hall-
dór.
Að lokinni gönguferðinni tóku við
tveir fyrirlestrar frá Marín Jónas-
dóttur, sem annars vegar fjölluðu um
menntamál fatlaðra og hins vegar um
atvinnumál. Síðan tók Guðmundur
Magnússon við og fjallaði um ferli-
mál. Báðir þessir fyrirlesarar voru
rnjög fræðandi og skemmtilegir og
Marín sló hreinlega í gegn. Þegar
þessu málþingi síðan lauk var matast
og síðan slegið upp kvöldvöku þar
sem báðir hópar lögðu til efni. Irarnir
voru hreinir snillingar í því að setja
saman svona kvöldvökur og stundum
fannst okkur eins og þetta væri þaul-
æfður hópur skemmtikrafta. Þetta áttu
þeir eftir að sanna enn betur eftir því
sem á leið ferðina.
Á mánudagsmorgun var farið í Hitt
Húsið og þar var tekið á móti okkur
með kynningu á starfseminni, sem er
margs konar. Við borðuðum síðan
hádegismat á Kakóbarnum. Þá var
aftur stokkið upp í rútu og Reykjavrk
skoðuð með aðstoð leiðsögumanns.
Ferðin tók aðeins lengri tíma en við
36