Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1998, Blaðsíða 51

félagsmálanefnd, at-
vinnumálanefnd er undir
forystu Hafliða Hjart-
arsonar og menntamála-
nefnd stýrir Ólafur H.
Siguijónsson. Þegarhefur
verið haldinn fundur með
formönnum nefnda til að
samhæfa starfið framund-
an sem best og glöggva
bæði heildarmynd sem
einstök verkefni. Kjara-
málanefnd hefur haldið
fund með fulltrúum fé-
lagsmanna til að heyra
hvemig fólk metur kjara-
stöðuna og hvaða aðferðir og leiðir
séu haldbestar í baráttunni. Mikils og
góðs árangurs er vænst af starfi nefnd-
anna, enda var einnig á aðalfundinum
síðasta samþykkt tillaga um það að
einmitt álit þessara starfsnefnda yrðu
uppistaða á næsta aðalfundi. Það þarf
því heldur betur að taka til hendi.
Sú breyting gekk í gildi um liðin
áramót að Félagsbústaðir hf. svo
sem þessi stofnun ku heita tók við
öllum félagslegum íbúðum Reykja-
víkurborgar.
Eftir sem áður og þrátt fyrir þetta
rekstrarform sem hvarvetna ríður nú
húsum í samfélagi okkar verður borg-
in hinn ráðandi aðili um öll mál
Félagsbústaða hf.
Það hefur vissulega farið ónota-
hrollur um leigjendur borgarinnar,
þegar í kjölfarið á þessari breytingu
hafa fréttir í fjölmiðlum boðað stór-
hækkun leigugjalda, upp í svokallaða
raunleigu, en jafnframt kæmu þó
húsaleigubætur á móti. Margs konar
hrollvekjur hafa á kreik komist og
vissulega er mikillar aðgátar þörf
þegar gerð er breyting af þessu tagi,
svo afdrifaríka um afkomu fólks sem
hún getur orðið.
Margir leigjenda Félagsbústaða
hf. eru öryrkjar og allir ættu að vita
hversu erfitt þeim er að taka á sig hvað
lítil viðbótarútgjöld sem eru.
Forysta Öryrkjabandalagsins
hefur þess vegna átt í viðræðum við
borgaryfirvöld og varað alvarlega við
hvers konar hækkun leigugjalda til
þeirra öryrkja sem þarna eiga í hlut.
Við munum fylgjast vel með þessu
máli í hvívetna og höfum loforð
borgarstjóra fyrir því að hafa fullt
samráð um framvindu þessara mála
og því til viðbótar loforð að þeir sem
erfiðast eiga verði ekki fyrir búsifjum
af þessum sökum. Það mál er enda í
vinnslu hjá borginni og við væntum
hins besta. Inn í þetta mál allt blandast
skattaleg meðferð húsaleigubóta, en
meginkrafa okkar hlýtur að vera sú
að húsaleigubætur séu skattfrjálsar
svo þær komi þeim að fullum notum
sem sannarlega þurfa á að halda. Það
þýðir lítið að benda á einhverja brúttó-
tölu húsaleigubóta þegar nær 40%
hennar hverfur í skattahítina.
Einmitt þessi staðreynd, skatt-
skylda húsaleigubóta gerir þetta mál
allt miklu erfiðara og skekkir myndina
enn meir. En meginmál það nú að
fylgjast vel með þessum málum og
vera á varðbergi, því miklu skiptir að
það fólk sem lægstar hefur tekjurnar
bíði ekki tjón af breytingunni. Það
verður Öryrkjabandalagið sem best að
tryggja-
Sem betur fer er það víðar en á
hinum beina félagslega vettvangi
öryrkja sem málefni þeirra og lífskjör
öll eru reifuð og rædd. Ekki síst á
þetta við um launþegasamtökin.
Hingað barst á dögunum blað
Verkamannafélagsins Hlífar í Hafn-
arfirði sem Hjálmur heitir. Þar er
forsíðan helguð málefnum öryrkja og
engin tæpitunga töluð. Fyrirsögnin er:
Versnandi kjör öryrkja. Misrétti sem
ríkisstjórnin verður að leiðrétta, segir
þar líka. I greininni er svo vitnað í
ýmis misréttismál sem bitna á öryrkj-
um og svo vitnað sé orðrétt í forsíð-
una: “Verkamannafélagið gerir þá
kröfu að lífeyrir öryrkja sé ekki lægri
en lágmarkslaun verkafólks en þau
eru nú 70 þús.kr. á mánuði. Það vita
allir að lífeyrir eða laun sem eru undir
70 þús. kr. á mánuði duga
hvergi til eðlilegrar
framfærslu einstaklings.”
Og svo þetta: “Kjör
öryrkja fara versnandi og
verða því verri sem lof-
orðalisti stjómvalda verð-
ur lengri og hjartnæmari
um úrbætur í málefnum
þeirra.” Skýrt er um skila-
boð öll og við höfum
þakkað fyrir þessa lið-
veislu Hlífar, en Hlíf hefur
einarðlega haldið fram
hlut öryrkja í kjarasamn-
ingum. En fleiri eru þeir
vissulega sem láta sig varða hag
öryrkja í landi hér.
Nýlega voru fulltrúar Öryrkja-
bandalagsins kallaðir til fundar
við fólk sem er ráðandi hjá Hjálpar-
stofnun kirkjunnar og Rauða krossi
íslands. Þar voru okkur kynntar tölur
um þann hóp sem notið hefur fjár-
hagsaðstoðar þessara samtaka frá
októberbyrjun sl. árs og til 23. feb. þ.á.
I ljós kom að af þeim 982 sem
notið höfðu umræddrar aðstoðar voru
489 öryrkjar eða rúmlega helmingur
hópsins.
Til samanburðar voru alls 189
atvinnulausir og ellilífeyrisþegar voru
23 svo tekin séu dæmi af öðrum
hópum. Þessar tölur koma þeim ekki
á óvart sem þekkja til lífskjara öryrkja
almennt og hinnar örðugu kjarastöðu
þeirra alltof margra. Trúlega munu
þær koma mörgum þeim sem málum
ráða spánskt fyrir sjónir sem telja sig
svo vel hafa gjört við þennan þjóð-
félagshóp almennt, að enginn eigi að
þurfa undan að kvarta, hvað þá að þörf
sé á hreinni neyðaraðstoð. Við áttum
þama ágætan fund og þessi áhrifa-
miklu samtök bæði og þeirra fulltrúar
lýstu einlægum vilja sínum til að
leggja Öryrkjabandalaginu fullt lið-
sinni í baráttu þess fyrir bættum kjör-
um öryrkja. Það liðsinni er þakksam-
lega þegið því svo dýrmæt sem að-
stoðin er þeim sem þurfa á henni að
halda, þá er meginmál auðvitað það
að lyfta svo lífskjörum þessa hóps að
slíkar beiðnir um neyðaraðstoð heyri
eðlilega til undantekninga.
Samstarfi þessara þriggja aðila
mun fram haldið og vonandi megnar
það sem mestu að skila.
H.S.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
51