Íþróttablaðið - 01.04.1994, Qupperneq 25

EKKI FLEIRI „ÞRÍPÚTT “
Ástæða þess að menn þrípútta er yfirleitt sú að þeir eru of
uppteknir við að halda réttri stefnu á kostnað fjarlægðarinnar
Fátt kvelur kylfinga meira en að
þrípútta því það fer gjörsamlega með
heildarárangurinn. Þegar púttað er
hugsa kylfingar ýmist um stefnuna
(setja boltann beint niður) eða fjar-
lægðina að holunni. Næstum allir,
sem eru gjarnir á að þrípútta, einbeita
sér of mikið að stefnu boltans og van-
meta þar með fjarlægðina. Þegar við
púttum án tilfinningar fyrir fjarlægð-
inni og missum marks sláum við
kröftugar næst með enn verri árangri
En hver er þá ástæða þess að kylf-
ingar, sem hugsa fyrst og fremst um
fjarlægðina að holunni, nota aldrei
þrjú pútt? Vegna þess að þeim tekst
vel upp með fyrsta púttið.
Hér er gott ráð fyrir þá sem vilja
bæta púttin hjá sér. Taktu þrjá 50 sm
snærisspotta og legðu þá á æfinga-
grínið. Einn í 15 m fjarlægð, annan í
23 m fjarlægð og þann þriðja í 30 m
fjarlægð (sjá mynd). Púttaðu þremur
þoltum að hverju snæri og reyndu að
láta þá stöðvast upp við spottann.
Mældu síðan fjarlægð hvers bolta frá
snærinu, leggðu fjarlægðirnar saman
og reyndu að bæta þig með næstu
níu boltum. Með því að miða að
snærinu, sem er 50 sm, en ekki að
lítilli holu þjálfarðu hugann í því að
meta fjarlægðina betur.
Eftir þessa æfingu er gaman að
spila hring en leggja snærið ávallt
fyrir aftan hverja holu, sem er fyrir
miðju snærisins, og einbeita sér að
fjarlægðinni í stað stefnunnar. Sann-
aðu til að þú hættir nánast að
þrípútta. Smám saman ferðu að
ímynda þér snæri fyrir aftan hverja
holu og síðan verður þetta svo með-
vitað að þú ferð að setja hvern bolt-
ann niður á fætur öðrum. (Golf
magazine)
Svona er gott að æfa púttið!