Íslenskar landbúnaðarrannsóknir - 01.03.1969, Blaðsíða 23

ELDI SLÁTURKÁLFA 21
slátrunar á þennan hátt. Þrátt fyrir þetta
er ég þeirrar skoðunar, að svona lagað
kálfaeldi eigi, ef að því er horfið, að fram-
kvæma á sérstökum stofnunum, er bændur
geta kornið upp í félagsskap, eða hjá bænd-
um, sem gera slíkt kálfaeldi að sérgrein
sinni. Um það ræði ég hins vegar ekki
frekar, en legg aðeins áherzlu á þá var-
nagla, er ég hef áður slegið viðvíkjandi
verðlagningunni.
Árið 1966
Allir kálfarnir voru fóðraðir eins í upp-
hafi. Fyrstu dagana fengu þeir aðeins ný-
mjólk og síðar með dálítilli íblöndu af
mjölblöndu, sem sett var saman til helrn-
inga úr undanrennu- og nýmjólkurmjöli,
en 29. maí var búið að skipta kálfunum
í flokka, og þar með var endanleg fóðrun
þeirra hafin. Frá þeim tíma voru kálfarnir
fóðraðir samkvæmt töflu X. Þess má enn
fremur geta, að liinn 26. maí var dælt
bætiefni í kálfana, er nægja skyldi þeim
til tilraunaloka.
Tafla X sýnir, að kálfarnir í báðum
flokkunum fengu því sem næst jafnmörg
kg af fóðurblöndu, en hér var sá munur á
fóðurblöndum, að sú, sem A-flokkurinn
fékk, var með 25% af nýmjólkurmjöli, en
hin, sem B-flokknum var úthlutað, með að-
eins 11%. Af þessu leiðir, að fóðurgildi
hinnar síðartöldu var eitthvað rýrara en
hinnar fyrrtöldu, en hve miklu munar, hef
ég ekki reiknað út, en varla getur það num-
ið mjög miklu.
Tafla X sýnir aðeins, hvað kálfunum
var ætlað af fóðri, en ekki, hve miklu þeir
torguðu, og þar sem hér var um einstakl-
ingafóðrun að ræða, var auðvelt að fylgj-
ast með því, hversu vel fóðurskammturinn
nýttist hverjum einstökum kálfi. Þetta sést
á töflu XI, og ber hún það með sér, að nýt-
ingin á fóðrinu hefur orðið næsta léleg í
A-flokknum og mun lakari en í tilrauninni
1965, sem þessi flokkur er sambærilegur
við. Um B-flokkinn þýðir varla að ræða í
þessu santbandi, því að kálfarnir í honum
týndu smátt og smátt tölunni, svo að að-
eins einn lifði til loka tilraunarinnar, en
svo langt sem séð verður, var nýting fóð-
ursins í B-flokknum engu lakari en í A-
flokknum. Þess skal getið, að fóðurfrádrátt-
urinn á töflu XI er ekki hárnákvæmur.
Hann er gerður samkvæmt þeim drykkjar-
leifum, sem urðu frá degi til dags, en frá-
dráttur fóðurblöndunnar gerður eftir
meðalstyrkleika drykkjarins. Tafla X sýn-
ir hins vegar, að styrkleiki drvkkjarins
breytist ekki ýkja mikið og næsta óreglu-
lega, svo að þetta getur ekki valdið neinni
teljandi skekkju. Hvers vegna nýting fóð-
ursins var ekki betri en raun ber vitni um,
eða með öðrum orðum: Hvers vegna kálf-
arnir torguðu ekki meira fóðri en taflan
sýnir, er erfitt að segja, því að heilbrigði
kálfanna í A-flokknum virtist yfirleitt góð;
en mér virðist, að drvkkjarmagnið liafi
verið fullmikið í hlutfalli við styrkleik-
ann, einkum er leið á tilraunina. Mjöl-
rnagnið í hverjum lítra af drykk ætti að
fara vaxandi eftir því, sem á líður, en það
hefur það ekki gert.
Samkvæmt töflu XI var fóðurnýtingin um
92% i A-flokknum eða 123.3 kg af fóður-
blöndu í stað þeirra 134.2 kg, sem kálf-
unum voru ætluð. Ekki er unnt að fá
neinn samanburð milli flokkanna, hvað
þetta áhrærir.
Tafla XII sýnir loks framför kálfanna frá
því þeir komu á búfjárræktarstöðina og
til slátrunar, eða þess tíma, að þeir hurfu
úr tilrauninni, svo og brjóstmál þeirra við
slátrun og sláturþunga.
Framför kálfanna virðist sæmilega jöfn
og eðlileg allan tímann, að því fráskildu,
að alger kyrrstaða verður frá 18.—24. júní,
og hef ég enga viðhlítandi skýringu fengið
á því, og eigi virðist nein pest hafa hrjáð
kálfana þennan tíma. Af þessu leiddi og
eins því, að kálfarnir leifðu of miklu af
fóðurskammtinum, að kálfarnir í A-flokkn-