Íslenskar landbúnaðarrannsóknir - 01.03.1969, Blaðsíða 84

82 ÍSLENZKAR LANDBÚNAÐARRANNSÓKNIR
ar búfræðigreinar, sem borizt hafði frá ís-
landi, en var stafsettnr upp á norskn. —
Annað dæmi: Islenzkur sendiráðsmaður í
Stokkhólmi, að vísu frændi minn, var í
samkvæmi þar í borg og hitti indverskan
starfsbróður, tók hann tali og fór að segja
honunr frá Mr. Sturluson. Indverjinn hlust-
aði á forvitinn, kannaðist ekki við mann-
inn fyrst. I>á varð landi vor því ákafari að
lýsa honum og verkum hans, þangað til
Indverjinn Ijómaði upp og sagði: „Oh, you
must nrean Snorri.“
Þetta eru dænri um nrislreppnaða til-
hliðrunarsemi þeirra manna, sem eru heim-
alningar í hugsun. Erlendur menntamað-
ur, sem vill nota sér íslenzkar greinar, er
ekki nrikill bógur, ef hann hefur því að-
eins gagn af ritgerðinni, að hann lesi ís-
lenzk mannanöfn í heimildarritlista aftur
á bak, þó að þau séu rituð áfram í texta.
Mér er ljóst, að flestir, ef til vill allir,
líklegir lröfundar að greinum í íslenzkum
landbúnaðarrannsóknum teldu sér nú
henta að nota ensku í yfirliti og töflutitl-
um eða þýðingu á lreitum ritgerða úr t. d.
pólsku. Væri samt ekki frjálslegra að láta
hvern höfund um að velja það mál, sem
hann vill kynna mál sitt á fyrir umheim-
inum? Hann veit bezt, til hverra hann vill
snúa sér.
Ég fylgi eftir getu skólareglum um ís-
lenzka stafsetningu. Engu að síður þykir
mér ekki rétt að taka fram fyrir hendurn-
ar á þeim, sem vilja víkja frá þeim, enda
um málsmetandi höfunda að ræða stund-
um. Frjálslegra væri að binda þetta ekki,
ef einhverjir taka fram, að þeir óska ann-
ars.
Eins og ég tók fram í upphafi, tel ég
mikla stoð í því að hafa í höndunum leið-
beiningar um frágang handrita. Þar sem ég
hef áhuga á ritinu, gat ég samt ekki setið
á mér að gera nokkrar athugasemdir um
ritið og einkum nokkur atriði úr leiðbein-
ingunum, sem voru fullmikið fyrirnræli að
óþörfu.
Beztu kveðjur.
Björn Stefánsson.
PS. Er ekki hæpið að fyrirskipa að skrifa
handrit á quarto blöð, þegar A-staðlarnir
ráða húsum? Mér sýnist auglýsingin og leið-
beiningarnar vera á A4. Sami.
SVAR
Birni Stefánssyni er hér með þakkað bréf-
ið og athugasenrdir unr leiðbeiningarnar.
Abendingin um upphafsstafinn er vissulega
rétt, svo og, að A4 blöð henta betur en
quarto. Mönnum er auðvitað í sjálfsvald
sett, hvort þeir láta þakkarorð fylgja rit-
gerðum, en hafi þeir einhverjum að þakka,
skal það gert á þeim stað, sem leiðbeining-
arnar segja fyrir um. íslenzkar venjur unr
ritun mannanafna valda að vonunr erfið-
leikum við stöðlun tilvitnana. Því er reynd-
ur sá nrillivegur, sem skýrður er í leiðbein-
ingunum.
Annars er það eindregin ósk ritnefndar,
að höfundar fylgi eftir beztu getu þeim
leiðbeiningum um franrsetningu og frágang
á handritum greina, sem prentaðar eru hér
aftast í ritinu. Það léttir störf ritnefndar,
auðveldar setningu og gerir efni ritgerða
aðgengilegra fyrir lesendur.
Ritstjóri.