Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2020, Side 12

Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2020, Side 12
komulag væri óboðlegt. Töldu margar hjúkrunarkonur að það að stytta vinnudag bryti í bága við köllun og siðferði hjúkrun- arkonunnar og að þrískiptar vaktir myndu valda sjúklingum óróleika og dreifing á starfskyldum gæti spillt vinnugleði hjúkrunarkvenna og faglegum metnaði þeirra. Á þessum tíma gafst hjúkrunarkonum ekki mikið rými fyrir félagslíf en allt fram á miðja síðustu öld var það alvanalegt að hjúkrunarkonurnar byggju á sjúkrahúsinu. Þá var einnig algengt að hjúkrunarkonur fengju hluta af launum sínum greiddan í formi fæðis og húsnæðis. „Þær voru giftar starfinu,“ segir Elsa og jón bætir við að danskar hjúkrunarkonur hafi á þeim tíma þurft leyfi frá yfirmanni sínum til að gifta sig. Það var ekki fyrr en 1937 að almennur átta stunda vinnudagur varð viðurkenndur í noregi og á Íslandi var það 1942. Vinnu- vikan var áfram æði löng en það var ekki fyrr en í byrjun átt- unda áratugar síðustu aldar sem fimm daga vinnuvika varð viðtekin á norðurlöndunum. Þriðja krafan sem sett var fram á stofnfundi SSn var bætt laun. Þetta er sá liður sem alger einhugur hefur ríkt um innan SSn frá upphafi. Þrátt fyrir það er þetta eina stofnkrafan sem ekki hefur verið uppfyllt þar sem hjúkrunarfræðingar á norðurlöndunum eru enn með of lág laun miðað við aðrar fagstéttir með sambærilega menntun og ábyrgð. Samstarfið við SSN mikilvægt í kjarabaráttu að mati Ástu, sem var fyrsti formaður sameinaðra hjúkrun- arfélaga, skipti samstarfið við SSn miklu þegar kom að kjara- málum. Stuðningurinn var ómetanlegur og í kjarabaráttu hér á landi var hægt að vísa til annarra norðurlanda, en félögin studdu hvert annað með miðlun upplýsinga, í verkföllum og hvers kyns hugmyndafræði sem lýtur að stéttinni og starfi hennar. Elsa segir mikinn stuðning hafa verið þegar kom að launamálum, en ekki síður var stuðningurinn mikill þegar kom að kjarabaráttu hjúkrunarfræðinga, t.a.m. um vaktaskipu- lag. „Þetta var ný hugsun sem við vorum að reyna að innleiða,“ segir hún. Rannsóknir og innleiðing nýrrar þekkingar í hjúkrun allt frá stofnun SSn hefur verið lögð mikil áhersla á rann- sóknir í hjúkrunarfræði og voru hjúkrunarfræðingar á norður- löndum með fyrstu stéttum til að setja sér siðareglur fyrir þá sem stunda hjúkrunarrannsóknir. Þær voru síðan prent - aðar og þýddar á öll norðurlandamálin. Enn leggja tiltölulega fáir hjúkrunarfræðingar stund á rannsóknir innan SSn. Ís- lendingar urðu fyrstir norðurlandaþjóða að hefja hjúkrunar- fræði nám á háskólastigi og því hefur löngum verið horft til menntunarstigs á Íslandi. Enda er óhætt að segja að íslenskir hjúkrunarfræðingar séu framarlega þegar kemur að rann- sóknum í hjúkrun og innleiðingu nýrrar þekkingar sem feng- ist hefur þaðan, en þegar litið er til allra norðurlanda þá eru eingöngu 1–2% hjúkrunarfræðinga með doktorsgráðu. Þá hefur félag íslenskra hjúkrunarfræðinga verið í fararbroddi þegar kemur að styrkveitingum til viðbótar- og endurmennt- unar. Tregða að tala ensku á fundum Samtalið færðist frá menntun til tungumálaörðugleika en öll samskipti hjá sam ráðsvettvanginum voru á norðurlandamál- unum þremur, þ.e. dönsku, sænsku og norsku. „Ég var ekki góð í norðurlandamálum og þegar ég sótti minn fyrsta stjórnar fund hjá SSn skildi ég varla orð sem þar fór fram,“ rifjar Ásta upp. hún óskaði eftir að fá að tala ensku en þar sem ekki höfðu allir vald á ensku var það ekki samþykkt. allt til þessa dags hefur verið mikil tregða á meðal félaga í SSn að tala ensku á sameiginlegum fundum, og þá sér í lagi hjá Dönum, aðalbjörg finnbogadóttir og helga ólafs 12 tímarit hjúkrunarfræðinga • 3. tbl. 96. árg. 2020 Í Kaupmannahöfn árið 1995 þar sem fjórir leiðtogar hjúkurnarstéttar - innar fagna 75 ára afmæli norrænnar samvinnu innan SSN. Á mynd- inni eru frá vinstri: Vilborg Ingólfsdóttir, Ásta Möller, María Péturs- dóttir og Sigþrúður Ingimundardóttir. Það var ekki fyrr en 1937 að almennur átta stunda vinnudagur varð viðurkenndur í Noregi og á Íslandi var það 1942. Vinnuvikan var áfram æði löng en það var ekki fyrr en í byrjun átt- unda áratugar síðustu aldar sem fimm daga vinnuvika varð viðtekin á Norðurlöndunum.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Tímarit hjúkrunarfræðinga

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit hjúkrunarfræðinga
https://timarit.is/publication/1159

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.