Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2020, Síða 12

Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2020, Síða 12
komulag væri óboðlegt. Töldu margar hjúkrunarkonur að það að stytta vinnudag bryti í bága við köllun og siðferði hjúkrun- arkonunnar og að þrískiptar vaktir myndu valda sjúklingum óróleika og dreifing á starfskyldum gæti spillt vinnugleði hjúkrunarkvenna og faglegum metnaði þeirra. Á þessum tíma gafst hjúkrunarkonum ekki mikið rými fyrir félagslíf en allt fram á miðja síðustu öld var það alvanalegt að hjúkrunarkonurnar byggju á sjúkrahúsinu. Þá var einnig algengt að hjúkrunarkonur fengju hluta af launum sínum greiddan í formi fæðis og húsnæðis. „Þær voru giftar starfinu,“ segir Elsa og jón bætir við að danskar hjúkrunarkonur hafi á þeim tíma þurft leyfi frá yfirmanni sínum til að gifta sig. Það var ekki fyrr en 1937 að almennur átta stunda vinnudagur varð viðurkenndur í noregi og á Íslandi var það 1942. Vinnu- vikan var áfram æði löng en það var ekki fyrr en í byrjun átt- unda áratugar síðustu aldar sem fimm daga vinnuvika varð viðtekin á norðurlöndunum. Þriðja krafan sem sett var fram á stofnfundi SSn var bætt laun. Þetta er sá liður sem alger einhugur hefur ríkt um innan SSn frá upphafi. Þrátt fyrir það er þetta eina stofnkrafan sem ekki hefur verið uppfyllt þar sem hjúkrunarfræðingar á norðurlöndunum eru enn með of lág laun miðað við aðrar fagstéttir með sambærilega menntun og ábyrgð. Samstarfið við SSN mikilvægt í kjarabaráttu að mati Ástu, sem var fyrsti formaður sameinaðra hjúkrun- arfélaga, skipti samstarfið við SSn miklu þegar kom að kjara- málum. Stuðningurinn var ómetanlegur og í kjarabaráttu hér á landi var hægt að vísa til annarra norðurlanda, en félögin studdu hvert annað með miðlun upplýsinga, í verkföllum og hvers kyns hugmyndafræði sem lýtur að stéttinni og starfi hennar. Elsa segir mikinn stuðning hafa verið þegar kom að launamálum, en ekki síður var stuðningurinn mikill þegar kom að kjarabaráttu hjúkrunarfræðinga, t.a.m. um vaktaskipu- lag. „Þetta var ný hugsun sem við vorum að reyna að innleiða,“ segir hún. Rannsóknir og innleiðing nýrrar þekkingar í hjúkrun allt frá stofnun SSn hefur verið lögð mikil áhersla á rann- sóknir í hjúkrunarfræði og voru hjúkrunarfræðingar á norður- löndum með fyrstu stéttum til að setja sér siðareglur fyrir þá sem stunda hjúkrunarrannsóknir. Þær voru síðan prent - aðar og þýddar á öll norðurlandamálin. Enn leggja tiltölulega fáir hjúkrunarfræðingar stund á rannsóknir innan SSn. Ís- lendingar urðu fyrstir norðurlandaþjóða að hefja hjúkrunar- fræði nám á háskólastigi og því hefur löngum verið horft til menntunarstigs á Íslandi. Enda er óhætt að segja að íslenskir hjúkrunarfræðingar séu framarlega þegar kemur að rann- sóknum í hjúkrun og innleiðingu nýrrar þekkingar sem feng- ist hefur þaðan, en þegar litið er til allra norðurlanda þá eru eingöngu 1–2% hjúkrunarfræðinga með doktorsgráðu. Þá hefur félag íslenskra hjúkrunarfræðinga verið í fararbroddi þegar kemur að styrkveitingum til viðbótar- og endurmennt- unar. Tregða að tala ensku á fundum Samtalið færðist frá menntun til tungumálaörðugleika en öll samskipti hjá sam ráðsvettvanginum voru á norðurlandamál- unum þremur, þ.e. dönsku, sænsku og norsku. „Ég var ekki góð í norðurlandamálum og þegar ég sótti minn fyrsta stjórnar fund hjá SSn skildi ég varla orð sem þar fór fram,“ rifjar Ásta upp. hún óskaði eftir að fá að tala ensku en þar sem ekki höfðu allir vald á ensku var það ekki samþykkt. allt til þessa dags hefur verið mikil tregða á meðal félaga í SSn að tala ensku á sameiginlegum fundum, og þá sér í lagi hjá Dönum, aðalbjörg finnbogadóttir og helga ólafs 12 tímarit hjúkrunarfræðinga • 3. tbl. 96. árg. 2020 Í Kaupmannahöfn árið 1995 þar sem fjórir leiðtogar hjúkurnarstéttar - innar fagna 75 ára afmæli norrænnar samvinnu innan SSN. Á mynd- inni eru frá vinstri: Vilborg Ingólfsdóttir, Ásta Möller, María Péturs- dóttir og Sigþrúður Ingimundardóttir. Það var ekki fyrr en 1937 að almennur átta stunda vinnudagur varð viðurkenndur í Noregi og á Íslandi var það 1942. Vinnuvikan var áfram æði löng en það var ekki fyrr en í byrjun átt- unda áratugar síðustu aldar sem fimm daga vinnuvika varð viðtekin á Norðurlöndunum.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120

x

Tímarit hjúkrunarfræðinga

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit hjúkrunarfræðinga
https://timarit.is/publication/1159

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.