Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2021, Síða 44

Náttúrufræðingurinn - 2021, Síða 44
Náttúrufræðingurinn 44 4. mynd. Upptakasvæði skriðunnar séð með flygildi um viku eftir skriðufallið. Brotstálið er farið að falla saman og greinilegir samfrosnir sethnullungar sitja í skriðunni og við upptök hennar. Ljósm.: Náttúrufræðistofnun Íslands, 13. október 2020. nefndir frostbrestir, eru vel þekktir bæði í jarðvegi, ís og snjó sem brestur skyndi- lega. Hvers vegna setbunkinn sprakk fram á þessari stundu, það er meðal annars viðfangsefni jarðvísindamanna næstu misserin. Áþekk tilfelli eru einnig viðfangsefni jarðvísindamanna í Ölp- unum, í Noregi og víðar. Slík skriðuföll virðast raunar vaxandi ógn sem steðjar að vegna hlýnandi loftslags og áhrifa þess á sífrera í fjalllendi.1,2,3,4 Neðan til í skriðunni var talsverður hluti efnisins jarðvegur og mór með stöku birkilurkum sem voru allt að 10 cm þykkir. Vatnsmettuð jarðvegseðja var áberandi næst jöðrum skriðunnar en skriðuset af öllum kornastærðum meira áberandi miðsvæðis í skriðuflákanum ofan bæjanna. Þetta þykir samræmast lýsingum Birgis á gusuganginum þegar skriðan kom niður í grónar og jarðvegs- huldar fjallsræturnar og á undirlendið. Frá undanförnum árum eru nokkur dæmi um skriðuföll þar sem frosið set hefur borist niður á láglendi ofan úr setbunkum hátt í fjöllum, svo sem í Árnestindi á Ströndum, Móafells- hyrnu í Fljótum og Torfufelli í Eyja- firði.5 Rannsóknir á sífrera í fjöllum Tröllaskaga benda til að ofan 800 m hæðar sé sífreri talsvert útbreiddur og koma þessi skriðuföll vel heim og saman við það.6,7 Segja má að á undan- förnum áratug hafi sjónir vísinda- manna sem stunda rannsóknir á skriðu- föllum æ meira beinst að mögulegu samhengi milli stórra skriðufalla og þiðnandi sífrera í fjalllendi af völdum hlýnandi loftslags. Nú þegar er unnið að nánari kort- lagningu og undirbúningi frekari rann- sókna á skriðunni við Gilsá og er ætlunin að afla frekari gagna á komandi sumri, með það að markmiði meðal annars að skilja betur orsök og eðli skriðunnar, ásamt því að efla almenna þekkingu um stór skriðuföll og ekki síst um mögulegt samhengi þeirra við breytingar á sífrera í fjalllendi landsins.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.