Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 2021, Side 53

Náttúrufræðingurinn - 2021, Side 53
Tímarit Hins íslenska náttúrufræðifélags 53 Ritrýnd grein / Peer reviewed forsendur eða óvissuþætti í hverju til- felli fyrir sig. Dæmi eru um að menn hafi drepið alla fugla á sýktum svæðum en ekki er talið að það haldi fuglakóleru í skefjum, auk þess sem slík aðferð hentar ekki nema á takmarkaðan fjölda fugla.9,43 Mælt er gegn því að laða að fjölda fugla á lítil svæði með fæðugjöf eða vök á frosnu vatni. Reyndar hafa menn gengið svo langt að dreifa þéttum fuglahópum, fæla fugla frá kólerumenguðum svæðum eða lokka þá annað. Til dæmis voru söngtrönur (Grus americana) fældar með flugvélum og skallaernir (Haliaeetus leucocephalus) lokkaðir í burtu með fæðugjöf.9 Ýmislegt fleira hefur verið reynt, svo sem að þurrka upp votlendi til að fæla þaðan fugla eða hleypa vatni á þau til að þynna út styrk P. multocida7 en það er alls óvíst að slíkar aðgerðir beri í raun árangur. Þegar um er að ræða þúsundir ein- staklinga er aldrei hægt að meta með vissu hvort þeir einstaklingar sem dreif- ast frá kólerumenguðu svæði bera sjúk- dóminn á aðra staði áður ósýkta. Því ætti að forðast að dreifa fuglum úr varpi komi fuglakólera þar upp, sérstaklega þegar stutt er í næstu vörp eða vörpin mörg nærri hvert öðru. LOKAORÐ Æðarfuglar á Íslandi yfirgefa ekki haf- svæðið umhverfis Ísland að vetri til en ferðast þó 150–300 km frá varpstað sínum. Því er líklegt að hópar æðarfugla víðs vegar að af landinu blandist á vet- urna, og að auki hitta þeir æðarfugla frá Grænlandi45 og Svalbarða46 norðan við landið. Um er að ræða villta fuglategund og því flókið að grípa til fyrirbyggjandi aðgerða á landsvísu. Andfuglar eru taldir viðkvæmir fyrir smitsjúkdómum vegna þess hversu félagslyndir þeir eru og vegna þess hversu þéttbýl búsvæði þeirra eru.8,9 Þetta á einnig við um langdræga far- fugla almennt og því er ástæða fyrir Íslendinga að vera á varðbergi í þessum efnum vegna alþjóðlegra skuldbindinga um vernd alþjóðlega mikilvægra fugla- stofna og búsvæða þeirra.47 Fuglakólera í villtum fuglum er erfið viðureignar. Henni skýtur upp víða og erfitt er að vakta einstaka varpstaði.26 Eftirlit með sýktum svæðum er þó talið lykilatriði við að hefta frekara smit.7,9,43 Í Kanada voru Inúítar hvattir til að fylgjast með fuglakóleru og tilkynna sjúkdómshrinur.48 Þeir tilkynntu um 16 tifelli 2004–2014 og oft á stöðum þar sem ólíklegt er að líffræðingar eða aðrir sérfræðingar kæmu til að athuga hvað væri á seyði. Á Íslandi eru flest æðarvörp 4. mynd. Tvær ljósmyndir af vettvangi frá Mitivik-eyju í East Bay. Vinstri myndin sýnir æðarkollu í stellingu sem einkennir nýdauða fugla af völdum Pasteurella multocida (sjá einnig 1. mynd). Hægri myndin er tekin þegar kolluhræ voru talin í lok varptíma til að meta dánartölu og höfðu dýr þá komist í hræin. – Photos from an avian cholera outbreak at Mitivik Island, East Bay, Canada. Left photo shows a female eider found dead, in a position common in avian cholera outbreaks (see also Fig. 1). Right photo is taken during a carcass survey, where dead females are collected at the end of a nesting season to estimate mortality and for sample collection. At that time, the carcasses have been mauled by scavenging animals. Ljósm./Photos: Grant Gilchrist og/and Holly Hennin, Environment Canada.

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.