Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2021, Síða 56

Náttúrufræðingurinn - 2021, Síða 56
Náttúrufræðingurinn 56 Náttúrufræðingurinn 91 (1–2) bls. 56–63, 2021 Lúsflugan snípuludda Ornithomya chloropus á Íslandi: Lífsferill og ásætur Svavar Ö. Guðmundsson, Karl Skírnisson og Ólafur K. Nielsen FIÐURMÍTLAR (Astigmata: Analgoidea) og naglýs (Phthiraptera) eru algeng ytri sníkjudýr á fuglum. Mikilvægt er að þekkja bæði smitleiðir sníkjudýra og hýsilsérhæfingu þeirra þegar fjallað er um samskipti hýsils og sníkjudýrs. Lífsferill fiðurmítla og naglúsa er einfaldur og tíðast að smitleiðin sé á milli einstaklinga sömu tegundar, en lúsflugur (Hippoboscidae) geta líka komið við sögu sem smit- ferjur. Þetta hlutverk lúsflugna var hvatinn að rannsókn okkar. Við vildum svara því hvaða sníkjudýr nýta sér snípuluddu (Ornithomya chloropus) til dreifingar á Íslandi og skrá jafnframt lífsferil flugunnar. Við rannsökuðum 650 lúsflugur sem safnað var af 13 tegundum fugla 1999–2011, tegundagreindum þær og leituðum að ásætum. Öll eintökin voru snípuluddur og fundust frá 16. júní til 11. október. Kynjahlutföll í stofni voru skekkt kvenflugum í vil og í september- október var yfir 90% af veiðinni kvenflugur. Engar kvenflugur komnar að goti fundust í júní-júlí, en 18,5–29,4% í ágúst-október. Líkast til lifir ein kynslóð á ári miðað við kynjahlutföll og got. Þrjár tegundir ásætna fundust, allt kvendýrs fiðurmítlar: Myialges borealis (smittíðni 24,3%), Promyialges pari (4,3%) og Microlichus avus (0,3%). Mítlarnir voru tíðastir síðsumars (ágúst-september) og samband þeirra við snípuluddu var mismunandi, M. borealis og P. pari voru fastir við snípuluddur, urpu á þær og nýklaktar lirfur smituðust á fugla, M. avus notuðu lúsfluguna til að komast á milli hýsla. Niðurstöður okkar styðja að ein lúsflugutegund, snípuludda, sé landlæg og við lýsum lífsferli hennar. Einu ásæturnar sem fundust voru þrjár tegundir fiðurmítla, allar ósérhæfðar með tilliti til hýsla. Engin tilvik fundust um að naglýs festu sig við snípuluddu. INNGANGUR Lúsfluguættin Hippoboscidae tilheyrir ættbálki tvívængja (Diptera). Innan ættarinnar eru þekktar um 200 tegundir og eru þær allar sníkjudýr á fuglum og spendýrum. Lúsflugur finnast um heim allan en mestur er fjölbreytileiki þeirra á hitabeltissvæðum Afríku og Asíu. Flugurnar eru flatar og leðurkenndar og hafa sterkar klær og bursta.1 Hér verður fjallað um lúsflugur af ættkvíslinni Orn- ithomya. Til hennar heyra 29 tegundir sem eru sníkjudýr á fuglum og lifa flestar í Evrópu, Asíu og Afríku.2 Þrjár tegundir eru algengar í Norður- og Vest- ur-Evrópu, O. avicularia, O. chloropus og O. fringillina.1 Ornithomya-flugur nærast á blóði, drekka um það bil þyngd sína á þremur til sex sólarhringum og geta lifað fjarri hýsli að hámarki um sjö daga.1,3 Í Evrópu eru Ornithomya- -flugur á kreiki frá lokum júní fram í lok október en einstaka flugur geta fundist alveg fram í desember.1 Við klak eru kynjahlutföll í stofni aðeins skekkt og þá kvenflugum í vil.1,4,5 Karlflugur O. chloropus lifa skemur en kvenflugur og því skekkjast kynjahlutföll enn frekar þegar líður á sumarið.1 Tímgun Ornithomya-flugna er sér- stök og kallast á ensku larviparous. Eftir mökun þroskast frjóvgað egg í afturbol kvenflugunnar og þar klekst lirfan og nærist á vökva sem framleiddur er í sér- stökum „mjólkurkirtlum“.1 Eftir þrjá til átta daga „gýtur“ móðirin svonefndri forpúpu (e. prepupae) sem verður að púpu innan klukkutíma frá goti.1,6 Púp- unni er oftast gotið á hýsilinn og fellur af honum til jarðar. Hver fluga gýtur 12–15 púpum um ævina. Lirfur sem púpa sig síðsumars og á haustin lifa fram á næsta sumar á púpustigi.1 Fjórar tegundir Ornithomya-flugna hafa fundist hér á landi, O. avicularia, O. chloropus, O. fringillina og O. podicipis.7 O. chloropus er sú eina sem talin er vera landlæg og kallast á íslensku snípuludda, hinar eru slæðingar. Snípuludda finnst í öllum landshlutum og á ýmsum tegundum mófugla.8,9 Áhugi okkar á lúsflugum tengist rannsóknum sem tveir okkar (ÓKN og KS) hafa tekið þátt í og fjalla um heil- brigði rjúpunnar (Lagopus muta).10 Sníkjusýking leikur þar mikið hlutverk, og í allri umfjöllun um heilbrigði fugla og samskipti hýsils og sníkjudýrs er mik- ilvægt að þekkja smitleiðir sníkjudýra og getað flokkað þau eftir hýsilsérhæfni. Algeng ytri sníkjudýr á fuglum eru nag- lýs (Phthiraptera) og mítlar (Acari) og á rjúpum finnast þrjár tegundir naglúsa, fjórar tegundir fiðurmítla (Astigmata) Ritrýnd grein / Peer reviewed
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.