Rit Landbúnaðardeildar : B-flokkur - 01.09.1961, Qupperneq 87

85
;ir, enda ógrisjaðar, og rapsið var einnig lágvaxið, enda of |)étt, þótt raðsáð
væri. Fóðurkálið var á 2 ha spildu. Það var allvel sprottið, er tilraunin hófst.
Var |)á gerð uppskeruákvörðun á því, er sýndi, að fóðurmagn þess svaraði til
5.227 F.E. á ha. Á þessu landi gengu 60 lömb, þ. e. lömbin í B-, D- og E-
flokki, frá 31. ágúst til 30. september, er B-flokkslömbin voru tekin af kálinu.
Eftir það til 20. október gengu 40 tilraunalömb, þ. e. D- og E-flokkur, á þessu
landi, en auk þess var bætt á landið 2. október 50—60 kindum, er gengu þar
til loka tilraunarinnar. Öll kállömbin höfðu jafnframt aðgang að spildu af
óræktuðu landi. Fyrsta hluta tilraunaskeiðsins fengu liimbin aðgang að aðeins
einum fjórða hluta kálsins. Er þau höfðu bitið öll blöð og nokkuð af stöngl-
unum, var þeim hleypt á það, sem eftir var af kálinu. Er tilrauninni lauk
var allmikið eftir af kálinu. Lömbin, sem gengu á blandaða grænfóðrinu,
bitu fyrst rapsið og nýræktargrasið nokkuð jöfnum höndum, en bitu síðar
kálið af næpunum, en snertu ekki næpurnar sjálfar. Þau höfðu yfirdrifið
grænfóður alit tilraunaskeiðið.
í þessari tilraun var þeirri reglu fylgt að taka lömbin af grænfóðri og káli
sólarhringi áður en þau voru vegin á fæti fyrir slátrun. Voru þau á há þá
daga, að svo miklu leyti, sem þau voru ekki inni vegna vigtunar, flutninga
eða biðar eftir slátrun. Var þetta gert, til þess að kálið gengi úr þeim, áður en
þeinr var slátrað, því að við fyrri tilraunir Irafði komið í ljós, að ef lömbin
voru tekin beint af káli í sláturhús, þá lagði megna lykt af gorinu.
Lömbin voru vegin á fæti tveim sólarhringum fyrir slátrun í A-, B- og D-
flokki, en einum sólarhring fyrir slátrun í hinum flokkunum. Að öllum lík-
indum hafa lömbin, sem á grænfóðrinu gengu, vegið minna á fæti. vegna þess,
að þau gengu á há síðasta sólarhringinn fyrir vigtun, en ef þau hefðu gengið
á grænfóðri þar til þau voru vegin.
2. NIÐURSTÖÐUR TILRAUNARINNAR.
a. Áhrif á þunga á fæti.
Meðalþungi lambanna á fæti, í öllum flokkum fyrir hvort kyn fyrir sig og
bæði sameiginlega í upphafi tilraunar og við slátrun, er gefinn í lið i i töflu
73, en þyngdaraukning á fæti fyrir hvort kyn fyrir sig og bæði sameiginlega
er gefin í lið ii í sömu töflu.
Við bvrjun tilraunar var meðalþungi lamba í ölluin flokkum því nær alveg
jafn, 33 79 kg í A- og B flokki, en 33.82 kg í hverjum hinna flokkanna. Öll
Jömbin í A-, B-, C-, D- og E-flokki voru vegin á fæti 1. október og höfðu þá
þyngzt að meðaltali um 3.99 kg í A-fl„ 3.73 kg í B-fl., 5.90 kg í C-fl., 3.36 kg
í D-fl. og 2.88 kg í E-fl. Lömbin í C-fl., er gengu á blönduðu grænfóðri, höfðu
þyngzt mest og raunhæft meira en lörnbin í hverjum hinna flokkanna í 99
til 99.9% tilfella. Mismunur annarra flokka er ekki raunhæfur.
Frá 1. október til 20. október þyngdust lömbin í D-flokki um aðeins 0.74
kg og lörnbin í E-flokki um 0.44 kg að meðaltali, sem er mjög lítil framför á
þessu tímabili.