Strandapósturinn - 01.06.1984, Qupperneq 15

Kaup var lágt, enda þó vinnutími væri langur kom það vart til
hagsbóta umsömdu dagkaupi. Mér þótti gaman að vera hjá
frænda mínum meðan á smíðunum stóð, sagði hann mér sögur
sem ég var sólgin í. En málið vandaðist þegar hann fór að leggja
fyrir mig gátur þó léttar væru, líkt og þessi: Einu sinni var
hundur sem hét Eins og þú. Þá var mér nóg boðið og gafst upp
enda aldrei fær um að ráða gátur.
Eftir að stofan var tilbúin færði pabbi vefstólinn sinn í hana og
óf þar það sem eftir var af þeim vetri. Allt þar til pabbi fékk
illkynjað handarmein reri hann ávalt í hákarl með Finnboga
Guðmundssyni á Finnbogastöðum sem var kunnur hákarlafor-
maður. Skip hans hét Vonin. Hana missti Finnbogi veturinn
1916 í ofsaveðri og ísreki. Allir menn björguðust giftusamlega.
Þegar ég man fyrst til mín (þó óljóst) voru þrír hvítir timbur-
stafnar fram á hlaðið á Kjósarbænum. Vestast og efst sjálft
baðstofuhúsið, í miðið bæjardyrnar og neðst svokallað „Línu-
hús“. Þar hafði búið uppi á loftinu Pálína, föðursystir mín. Hún
lést vorið 1900. Niðri var einn geimur, ófrágenginn. Pabbi
smíðaði þar á meðan þessa naut við. Þar voru nægtir af hefil-
spónum og sagi og sagarhljóðið lét þægilega í eyrum, ásamt fryssi
hefilsins og víkur ekki úr undirvitundinni á hljóðum stundum.
Það var farið úr bæjardyrunum fram í þetta „hús“. Þar var
skellihurð fyrir sem féll sjálfkrafa aftur þegar gengið var um.
Eldhús var sameiginlegt, tvennar hlóðir. Snemma í minni
bernsku skemmdist þetta hús svo af eldi að það var ekki byggt
upp að nýju þar sem enginn bjó þar eftir lát Pálínu. Millivegg
sakaði ekki svo torfskúr með timburþili (fram á hlaðið) var
byggður við og var gengið inn um hann að vetrum þegar kalt var
og snjóþungt. Auk þess var þarna tilvalin geymsla þess er illa
þoldi birtu eins og sum þeirrar tíðar matarföng. Alla tíð meðan
bærinn hélst óbreyttur var þetta svona og vetrarkuldi varð ekki
áleitinn en eftir að frambærinn var rifinn, 1930, og timburskúr
reistur við, hélt kuldinn innreið sína. Engin mynd er til af upp-
haflegri gerð bæjarins og fáir sem muna hann eins og hann var
áður en honum var breytt. Þó set ég þetta hér í von um að
einhverjir verði mér samferða.
13