Saga - 2012, Page 209

segir svo: „Markmið félagsins er að gefa út tímarit, heimildarit og
annað efni um sagnfræði og söguleg efni, einkum um sögu Íslands.“
Ég hef nú verið forseti félagsins í rétt ár. Í ljósi þeirrar reynslu hef ég
komist á þá skoðun að Sögufélagi sé heillavænlegast að halda sig
við þetta meginmarkmið. Að mínu mati á félagið ekki að reyna að
halda úti verslun eða fundarsal þar sem ýmis félög hafa getað
haldið samkomur sínar. Viðurkenni ég þó fyrstur manna að yfirleitt
var notalegt að sitja kvöldfundi í Fischersundi og ekki síður að líta
við hjá Ragnheiði um eftirmiðdaginn og spjalla yfir kaffibolla. En
mér sýnist félagið ekki hafa fjárhagslega burði til að halda úti starf-
semi af þessu tagi. Síðastliðin ár hefur bóksala í Fischersundi mjög
dregist saman enda hefur sá geiri breyst mikið á nýrri öld.
Séu fundargerðir fyrri stjórna lesnar, síðasta áratug eða svo, sést
að stjórnarmenn verja miklum tíma og orku í að ræða fjárhagsstöðu
félagsins og hvernig nýta skuli húsnæði þess betur. Fljótlega eftir að
ég tók við embætti forseta kannaði ég ýmsa möguleika í þeim efn-
um, spurði bóksala um möguleika á einhvers konar samstarfi og
athugaði sömuleiðis hvort fræðafólk kynni að hafa áhuga á að leigja
sér starfsaðstöðu í húsinu. Viðbrögðin voru dræm. Húsið þykir ekki
hentugt til viðameiri bóksölu og fræðafólk vill frekari frið hvert um
sig en unnt er að bjóða í Fischersundinu — og fyrir minna fé en
Sögufélag yrði að fá í sinn hlut. Loks verður að geta þess að kostn -
aðar samt viðhald verður ekki umflúið á næstu árum.
Sjálfur hneigist ég æ meir til þess að Sögufélag eigi að selja hús
sitt í Fischersundi. Hluti ágóðans yrði þá notaður til að greiða að
fullu gamlar skuldir en annars ávaxtaður og vextir nýttir til útgáfu
sem er einmitt lögboðið hlutverk félagsins. Um leið yrði leitað
samninga við Hið íslenska bókmenntafélag um náið samstarf félag-
anna sem fæli meðal annars í sér að Sögufélag hefði áfram aðsetur í
húsakynnum bókmenntafélagsins.
Þetta hefur stjórn Sögufélags talsvert rætt á fundum sínum.
Engin lokaákvörðun hefur verið tekin enda sjálfsagt að ræða fyrst á
opinberum vettvangi kosti og galla áforma af þessu tagi. En ég tel
að „þarfagreining“ sýni að sóknarfæri Sögufélags liggi fyrst og
fremst í „kjarnastarfsemi“ þess svo notuð séu orð úr heimi atvinnu-
lífsins. Sögufélag á að einbeita sér að því að gefa út fræðirit, ritrýnd
verk sem standast ítrustu kröfur fræðasamfélagsins en eiga um leið
erindi við fróðleiksfúsan almenning. Að þessu ættum við að stefna.
Með þessum orðum lauk ég skýrslu stjórnar. Í auglýsingu um
aðalfund hafði verið tekið fram að leitað yrði eftir umræðum um
af aðalfundi sögufélags 2011 207
Saga haust 2012_Saga haust 2004 - NOTA 27.11.2012 10:47 Page 207