Vaka : tímarit um þjóðfélags- og menningarmál - 01.09.1939, Blaðsíða 41
2. árg. . Júlí-sept. 1939 V A K A
PÉTUR SIGURÐSSON:
Eg' liefi nokkuð sérstakt að segjaþér
Að lifa, er að vaxa. Maður, sem er hættur að vaxa, er tekinn að deyja
þótt talið sé, að hann lifi.
Að vera vaxandi er að vera nemandi í skóla lifsins en álíta sig ekki
útlærðan — vita allt — vera of fullorðinn til þess að læra og taka
tilsögn.
Sá, sem er vaxandi og nemandi, sækist eftir fróðleik, fagnar tilsögn
og tekur vel leiðbeiningum.
Flestir kunna að tala, en of fáir kunna að tala rétt og fallega. Það er
fögur list að kunna að tala með stuttum og vel mynduðum setningum,
þægilegum, mildum en skýrum málróm, og hæfilega fljótt.
Allir lifandi menn draga andann, en mikill fjöldi manna kann ekki að
anda rétt — djúpt og reglulega. Djúpur og reglulegur andardráttur er
nauðsynlegur til viðhalds góðri meltingu, geðró og heilsu yfirleitt.
Það er ekki prúðmannlegt að standa alltof fast upp við vitin á mann-
inum, sem talað er við.
saman ljóst hve stór og áhrifa-
mikil hún var. — í hverju grammi
gróðurmoldar eru lífverur svo
þúsundum skiptir.
Á einum mannsaldri myndi
kolsýran hverfa úr loftinu ef
ótölulegar miljarðar baktería
leystu ekki piöntulíkin sundur og
kæmu þarmeð kolsýrunni inn í
hringrásina aftur.
Með smásjánum, hinum fránu
augum vísindamanna, var nú
hægt að fylgjast með því, sem
gerðist niðri í gróðurmoldinnl
Nú var hægt að sjá og skilja
marga leyndardóma. Nú var hægt
að sjá hvers með þurfti til þess
að tilbúni áburðurinn flyti ekki
með regnvatninu úr jarðveginum.
Menn kynntust nytsömustu líf-
verunum, völdu þær úr og rækt-
uðu þær. Menn lærðu að lífga
lúna mold með „Edaphon“ rækt-
uðu jarðvegslífi.
Umfangsmiklar tilraunir, sem
jarðræktarskólinn í Vínarborg
gerði, sýndu að þúsund kíló af
ræktuðum „Edaphon“ jafngiltu
tuttugu þúsund kílóum af hús-
dýraáburði og uppskeruaukning-
in, sem tilraunir þessar sýndu,
var 33—50%.
Tilbúinn áburður og jarðvegs-
fræði hafa aukið uppskerurnar í
Evrópu um 40—50%. Það voru
þessi vísindi, sem öllu öðru frem-
ur stöðvuðu straum gulls og
góðra manna frá Evrópu, að
menningin var og verður kyrr við
hina litlu akra Evrópu, en flyzt
ekki öll til Ameríku og Ástralíu.
Þetta er í stuttu máli sagan
um hugmynd og framkvæmd eða
uppgötvun. — Eitt af byrjunar-
sporum mannkynsins í þá átt, sem
nú stefnir.
199