Vaka : tímarit um þjóðfélags- og menningarmál - 01.09.1939, Blaðsíða 65

hátt og áður talizt búhagur, þarf fjöl-
breyttari kunnáttu með vaxandi kröfum
um lífsþægindi.
í öðru lagi þarf að vinna að því, að
hér verði haust og vor „opið hús“ hálfs-
mánaðartíma. Þá ættu húsmæður og
bændur úr nálægum héruðum, sérstak-
lega þeir, sem áður dvöldu á skólanum
við nám, að geta dvalið hér gegn vægu
gjaldi, við ýmis störf fyrir heimili sín.
Hér væri húsnæði, áhöld og tilsögn til
reiðu. Húsfreyjurnar kæmu með efni að
heiman, prjónuðu, saumuðu og fengju
tilsögn í vefnaði, bændurnir smíðuðu
ýmsa búshluti, eða gerðu við. Þetta gæti
orðið mjög skemmtileg dvöl en fyrst og
fremst gagnleg. — Með þessu, og nám-
skeiðum fyrir unga fólkið, ætti að mega
færa skólastarfsemina nær sjálfri lífs-
baráttunni og verða fleirum að gagni.
....Umhverfi skólans þarf að rækta
og prýða. Það er mikið verkefni, sem
sjálfsagt tekur langan tíma. Framan við
skólahúsið þurfa að koma stórir gras-
fletir, sem ná alla leið að íþróttavöllun-
um, sem yrðu sunnar á eyrinni. Á 'landi
því, er Þorsteinn bóndi á Reykjum gaf
skólanum, þarf að planta skógi. Hefir
skógræktarstjóri haft góð orð um það,
að landið yrði bráðlega girt. Móinn
norðan við hina fyrirhuguðu sjósund-
laug þarf að slétta og gera þar „sólbaðs-
hvamm“. Tún og garðar þurfa að stækka
og gróðurhús þarf að byggja."
Efri myndin:
Reykjaskóli stendur
við sjó. Gefst því
oft tœkifœri til að
skreppa út á fj'órð-
inn, bœði til gamans
og gagns, því að þar
er oft fengsœlt.
Neðri myndin:
Reykjaskóli hefir
sérstakan skólabún-
ing fyrir námsmeyj-
ar sínar. Á mynd-
inni sjást nokkrar
námsmeyjar klœdd-
ar skólabúningi.