Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2023, Blaðsíða 14
14 Tímarit hjúkrunarfræðinga | 1. tbl. 99. árg. 2023
Viðtal
Hvernig týpa ertu í einni setningu?
Ábyrgðarfull, þrautseig og öguð prinsippmanneskja. Vinir
mínir segja að ég hafi ríka samkennd og réttlætiskennd, sé
trygglynd og góð að hlusta en þrjósk.
Hvert hefur verið þitt mesta gæfuspor í lífinu?
Mér finnst ég alltaf vera mjög heppin. Hef haft gott fólk
í kringum mig, alin upp í sveit í stórfjölskyldu sem hafði
óbilandi trú á mér og studdi mig í öllu sem mér datt í hug. Svo
hef ég eignast góða vini, mann og börn og tengdafjölskyldu.
Gæfusporið er kannski helst það að hafa verið opin fyrir þeim
tækifærum sem mæta mér og að vera óhrædd við að takast á
við nýja hluti. Ég man eftir nokkrum skiptum þar sem ég tók
af skarið og gerði eitthvað sem ég var hrædd við og það leiddi
mig inn á nýjar brautir. Hvort sem það var að fara sem au pair
til útlanda þegar ég var 15 ára eða þegar ég hringdi í fyrsta
skipti í manninn minn úr tíkallasíma á Sólon!
Áttu þér óuppfyllta drauma?
Ég er meira í að láta lífið leiða mig áfram og vera opin fyrir
því sem mætir mér frekar en að eiga stóra drauma og setja
mér háleit markmið. Minn stærsti draumur er að lifa lífi sem
einkennist af jafnvægi, gleði og kærleika og ég er alltaf að
vinna í því.
Hvað gerir þú til að næra andann, sérstaklega eftir annasama
daga og mikið álag?
Ver tíma með fjölskyldu og vinum, elda góðan mat, skrepp
á skíði eða fer út að hjóla. Best er ef ég næ að gera þetta allt
saman.
Hvað í lífinu er þér kærast?
Fjölskyldan.
Sigríður í hnotskurn
Fátítt að einn beri ábyrgðina þegar alvarleg
atvik verða
Fljótlega eftir að Sigríður tók við starfi framkvæmda-
stjóra kom upp alvarlegt atvik á gjörgæslunni.
„Heilbrigðisstarfsmaður var ákærður í fyrsta sinn og
dreginn fyrir dóm sem einstaklingur sem er í hróplegri
andstöðu við það sem við vorum að reyna að koma á; að
vinnuumhverfið væri öruggt og starfsfólk gæti sagt frá
því sem fór úrskeiðis. Þegar þetta gerist fór í gang vinna
við að endurskoða lagarammann í kringum þetta þannig
að lögunum væri breytt á sínum tíma. Nýverið lagði
heilbrigðisrárherra loks fram frumvarp til laga sem mun
hafa jákvæð áhrif á öryggi sjúklinga og starfsmanna. Þar
er áformað að festa í sérlög ákvæði um cumulativa og
hlutdræga refsiábyrgð heilbrigðisstofnana, enda þykir
ljóst að ákvæði hegningarlaga um refsiábyrgð lögaðila
eigi ekki nægilega vel við þegar til athugunar eru alvarleg
atvik í heilbrigðisþjónustu. Ég fagna því af heilum hug
að þetta frumvarp sé loks fram komið og bind vonir við
breytingar. “
Sigríður segir að ákveðið misræmi hafi verið á milli þess
sem heilbrigðisstarfsmenn innan spítalans skynja sem
brýn mál og þess sem ytra umhverfið skynjar sem brýn
mál. „Það varð mikil umræða innan spítalans á meðal
heilbrigðisstarfsmanna hvort að sú hætta væri þá fyrir
hendi að þeir yrðu persónulega dregnir fyrir dóm og
ættu jafnvel yfir höfði sér sakadóm. En blessunarlega var
hjúkrunarfræðingurinn í þessu tiltekna máli sýknaður og
húsbóndaábyrgð Landspítala viðurkennd. Við vildum
koma því til leiðar að það væri eðlilegt að spítalinn bæri
alltaf ábyrgðina en ekki einstaklingarnir sem þar starfa.
Það er ákveðið misræmi í því í ytra umhverfinu því oft
vill fólk að einhver einn beri ábyrgðina. Það má aldrei
gera lítið úr því að þetta er alltaf persónulegur harmleikur
fyrir þá sem fyrir honum verða en á sama tíma er þetta
persónulegur harmleikur fyrir þann sem verður á í starfi.
Það hefur ekki verið þolinmæði fyrir því að það gætu
verið fleiri en eitt fórnarlamb í alvarlegum atvikum og
er kannski ekki enn. Við höfum líka lært að það er afar
fátítt að einhver einn beri ábyrgð þegar alvarleg atvik
verða. Þau eru oft endapunkturinn í miklu stærra ferli
þar sem margt fer úrskeiðis og oftast er skýringin að
starfsumhverfið styður ekki nægilega vel við að hlutirnir
séu réttir og að það sé ekki rými fyrir mistök. Ég hef litið
á það sem eitt af mínum stóru verkefnum sem stjórnanda
í heilbrigðisþjónustu að vinna með kerfið þannig að
það styðji við rétt verklag sem dragi úr líkum á því að
starfsfólki verði á. Það er líka mikilvægt að vera opinn
gagnvart sjúklingum og ættingjum þegar alvarleg atvik
eiga sér stað, það er oft forsendan fyrir því að fólk geti
unnið úr sínum áföllum ef það hefur trú á að þau geti
leitt til einhvers góðs fyrir aðra. Flestir vilja að sömu
mistök hendi ekki einhvern annan, fæstir eru að leita
að sökudólgi eða að einhverjum sé refsað. Við vorum
á þessum fyrstu árum mínum í starfi mikið að hitta
aðstandendur og þetta vó þungt framan af,“ segir hún og
bætir við að verkföll, heimsfaraldur og fleira hafi gengið
á meðan hún sinnti starfi framkvæmdastjóra en alvarleg
atvik sem komu upp hafi haft mest áhrif á hana.
„Ég gleymi þessu aldrei, vanþekkingin og
fordómarnir í garð hjúkrunarfræðinga
voru yfirþyrmandi. Þarna talaði einn helsti
áhrifamaður í íslenskri heilbrigðisþjónustu
og ráðgjafi ráðamanna.“