Úrval - 01.10.1955, Qupperneq 11

SKÖPUNAR-„UNDRIÐ"
9
tæki árstíðabreytingum. Aðrir
telja sig hafa greint þar merki
blaðgrænu. Ég ætla ekki að ger-
ast svo djarfur, að leggja dóm á
þessi atriði, þeim mun síður sem
stjörnufræðingar eru þar ekki
á einu máli. Mitt hugboð er þó,
að enn skorti traustar sannanir
fyrir því að líf sé á Mars.
En ef við förum út fyrir sól-
kerfi okkar, horfir málið öðru-
vísi við. I vetrarbraut okkar eru
fjölmörg sólkerfi — hundrað
þúsund að minnsta kosti, að
áliti Hoyles; auk þess erstjörnu-
kerfi okkar — vetrarbrautin —
aðeins eitt af milljónum stjörnu-
kerfa, sem byggja rúm alheims-
ins. Úr því að til er slík mergð
sólkerfa — og þá um leið plán-
eta — eru allar líkur til að
byggilegar plánetur séu fleiri en
tölum verða taldar. En þegar
ég segi ,,byggilegar“ á ég ekki
þar með við að þær séu í raun
og veru byggðar.
Ekki er með öllu óhugsandi,
ef einhver af plánetunum í sól-
kerfi okkar — eða jafnvel í
vetrarbrautinni — eru byggðar
lífverum sem líkjast manninum,
að okkur takist með ljós- eða
radiomerkjum að komast í sam-
band við þær. En meðan slík
sannindamerki skortir verðum
við að láta okkur nægja bolla-
leggingar og tilgátur um tilveru
slíkra lífvera.
Sannleikurinn er sá, að hvert
sem við snúum okkur, mætir
okkur sama skelfilega spurning-
in — spurningin um uppruna
lífsins. Meðan við vitum ekkert
um tilurð lífsins á jörðinni, eða
um eðli þess ástands, sem ríkti
þegar lífið varð til, getum við
ekkert fullyrt um útbreiðslu
lífsins í alheiminum. Ef lífið er
„eðlis-efnafræðilegt krafta-
verk“, tilviljun, sem óskiljan-
lega litlar líkur voru til að
gerðist nokkurn tíma, gætum
við ályktað, að líf hafi aðeins
orðið til á jörðinni. Ef lífið er
„yfirskilvitlegt kraftaverk“,
eins og Lecomte du Nouy held-
ur fram, þá getum við ekki
einu sinni getið okkur til um
fyrirætlanir hins „Yfirskilvit-
lega Orsakavalds" — þ. e. skap-
arans — sem hefði eins getað
látið sér til hugar koma að tak-
marka lífið við eina plánetu eins
og að dreifa því út um geim-
inn. Ef lífið er fyrirbrigði sem
sennilegt, nauðsynlegt eða óum-
flýjanlegt var að yrði til við sér-
stakt ástand, sem ríkti eða rík-
ir á tilteknu skeiði á þróunar-
ferli plánetanna, þá höfum við
rétt til að álykta, að slík skil-
yrði hafi verið eða séu víðar en
á jörðinni.
Ef þér viljið vita mitt álit,
þá hallast ég helzt að þeirri
skoðun, að líf sé til á mörgum
plánetum öðrum en jörðinni.
Takið eftir að ég segi „líf“, en
ekki „menn“. Að því er ég bezt
fæ séð, er engin ástæða til þess
að lífið hafi þróazt nákvæmlega
eins á öllum plánetum, þ. e. að
á þeim öllum hafi orðið til jurt-
ir og dýr svipuð þeim, sem við