Úrval - 01.10.1955, Blaðsíða 58

Úrval - 01.10.1955, Blaðsíða 58
Gátan um þorstleysi úlfaldans ráðin. Úr „Discovery", eftir O. L. Boltz. HINN furðulegi hæfileiki úlf- aldans til þess að ferðast dögum saman án þess að drekka hefur löngi verið mönnum undr- unarefni. Einu sinni var gefin sú skýring, sem raunar má enn sjá í sumum alfræðibókum, að úlfaldinn safni vatni í hnúfinn á bakinu, en þetta er ekki rétt — hnúfurinn er úr fitu. Sumir hafa fullyrt, að hann safni vatni í eitthvert magahólfið — því að úlfaldinn er jórturdýr, eins og kýrin, og hefur margskiptan maga. Sú kenning fær heldur ekki staðizt. ’ Þessi mikli leyndardómur hef- ur nú verið afdjúpaður, að minnsta kosti að því leyti, að við getum lýst hvernig úlfaid- inn fer að því að geyma vatns- forða sinn. Þessi uppljóstrun er árangur lífeðlisfræðilegra rann- sókna á úlfaldanum, undir for- ustu ráðgjafanefndar UNESCO um rannsóknir á þurrlendis- svæðum jarðarinnar. Rannsókn- irnar gerði hópur vísindamanna undir stjórn Schmidt-Nielsens prófessors við Duke-háskóiann í Bandaríkjunum. Rannsóknir þessar, sem stóðu í heilt ár, fóru fram í Ben Abbes, en það er staður í Saharaeyðimörkinni, Algierhlutanum, um 800 km frá sjó, og kemst hitinn þar oft upp í 60° C. Til þess að skilja hvernig úlf- aldinn leysir þann vanda að verja sig þorsta, skulum við fyrst athuga okkur sjálf. Efna- skiptin í líkamanum geta ekki farið fram án vatns, og líf okk- ar er undir því komið, að við séum stöðugt að taka til okkar vatn og iosa okkur við það. Við losum okkur við það á tvenn- an hátt: gegnum nýrun og með svitanum; ef við svitnum ekki nægilega mikið, hækkar blóð- þrýstingurinn. Hjá úlfaldanum er þessu allt öðruvísi háttað; nokkur sér- kenni í líffærastarfsemi hans leggjast á eitt um það að gera honum kleift að komast lengi af án þess að taka til sín vatn. Hann gefur t. d. frá sér mjög lítið vatn gegnum nýrun, kring- um hálfan lítra á dag, jafnvel þegar hann getur drukkið eins og hann lystir. Maðurinn gefur frá sér margfalt meira. Annað sérkenni hans er það, að hann svitnar að heita má ekki. Að þessu leyti hefur úlfaldinn al- gera sérstöðu. Líkamshiti hans getur hækkað úr 34° í 40° án
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.