Úrval - 01.10.1955, Blaðsíða 55

Úrval - 01.10.1955, Blaðsíða 55
Að þrykkja grammófónplötu er ekki ósvjpað og að baka vöfflu. Hvernig grammófónplata verður til. Grein úr „The Yale Seientific Magazine", eftir Elliott H. Kone. FRÁ því framleiðsla hófst á grammófónplötum og til loka síðari heimsstyrjaldar, var snúningshraði þeirra allra sá sami: 78 snúningar á mínútu. En í lok styrjaldarinnar komu á markaðinn frá Columbíafélag- inu í Bandaríkjunum plötur, sem snerust aðeins 33% snúning á mínútu og voru með mjög þétt- um raufum (smátt skornar). Þetta var mikil framför. Hljóð- ritunin varð nákvæmari, trúrri fyrirmyndinni, og hægt var að spila viðstöðulaust í 40 til 60 mínútur. Að nokkru leyti var þetta að þakka tilkomu segul- bandsins. Hljóðritun á segul- band er mjög nákvæm, og hægt er að klippa það og skeyta sam- an líkt og kvikmyndaræmu. Skömmu síðar kom RCA-félag- ið bandaríska með 45 snúninga plötur. En að framangreindum breyt- ingum frátöldum, hefur aðferð- in við að búa til frumplötuna og f jöldaafsteypur af henni lít- ið sem ekkert breytzt. Framleiðsla grammófónplötu hefst í upptökusalnum, þar sem verkfræðingar hljóðrita flutning tónverksins á segulband. Að upptökunni lokinni, hafa verk- fræðingarnir ef til vill í hönd- um margar segulbandsspólur, sem þeir síðan klippa og skeyta saman líkt og kvikmynd, taka þá kafla úr hverri spólu sem beztir reynast og skeyta þá saman. Síðan hefst hljóðritunin á móðurplötuna. Það er spegil- slétt, gljáfægð plata. Safírnál, sem hituð er með glóandi vír, tekur við mögnuðu hljóðinu frá segulbandinu og ristir byigjur þess í þunna lakkhúð á plöt- unni; byrjar hún að rista yzt á plötunni og færist síðan smám saman inn á hana, þannig að raufin, sem hún gerir, myndar spíral. Raufin á meðalstórri, smáttskorinni plötu er um 800 metra á lengd. Nálin með öllu tilheyrandi er flókin vél, sem höfð er í ryklausum, lofttempr- uðum klefa. Sá sem stjórnar hljóðrituninni lætur nálina fyrst gera rauf til reynslu, til að ganga úr skugga um, að raufin sé hæfilega djúp (um 0,008 sm) og hæfilegt bil á milli þeirra (það eiga að vera um 120 raufir
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.