Úrval - 01.10.1955, Blaðsíða 86

Úrval - 01.10.1955, Blaðsíða 86
Dvöl í Trjákrónu-gistihúsinu. Grein úr „Wide World Magazine“, eftir Mary Stanmore. EG hef nýlega verið fjórar nætur uppi í tré — fjórar þær skemmtilegustu nætur, sem ég hef lifað. ímyndið ykkur samt ekki að ég hafi haldið mér fastri í greinarnar; nei, þvert á móti hafði ég öll þæg- indi, svaf í góðu rúmi, hafði þak yfir höfði mér og gólf und- ir fótum mér. Þetta var í sér- kennilegasta gistihúsi sem til er. Fyrir um átján árum datt gistihúseiganda einum í Nyeri, Kenya-nýlendunni í Mið-Afríku, það snjallræði í hug, að byggja lítið gistihús í krónu á stóru tré inni í frumskóginum, þar sem ferðamenn er áhuga hafa á náttúrufræði, gætu horft á villidýrin í þeirra eðlilega um- hverfi. Þessi ,,hugdetta“ hefur reynzt vinsælli með ári hverju, allt frá því hún komst í fram- kvæmd. Ég varð því mjög glöð, er mér var boðið að dvelja nokkra daga í ,,Trjákrónunni“. *) Gistihús þetta hlaut heims- frægð, er Elísabet drottning var á ferð á þessum slóðum; hún og mað- ur hennar dvöldu i „Trjákrónunni", er henni barst fregnin um lát föð- ur sins. — Mau-Maumenn brenndu það seinna til kaldra kola. •—• Þýð. Lítill hópur okkar, væntan- legra „Trjákrónu“-gesta safnað- ist saman í gistihúsinu í Nyeri. Flest okkar voru stuttklædd, en í þykkum yfirhöfnum og á skóm með mjúkum sólum, til að fæla ekki dýrin. Tvær bifreiðar fluttu okkur á svipstundu tíu mílur eftir þjóðveginum út fyrir borg- ina, þá var beygt inn á allgreini- lega troðninga gegnum kjarr- lendi og haldið eftir þeim þar til bílarnir komust ekki lengra. Hvíti veiðimaðurinn, sem leið- beindi okkur, tók nú forustuna, en hafurtask okkar var látið í poka, er blökkumaður sveiflaði á bak sér. Síðan var haldið af stað í halarófu með leiðsögu- manninn í fararbroddi, gegnum hinn þétt gróður, er mestmegnis var hávaxið gras. Það var ó- mögulegt að sjá neitt verulega framundan sér og alls ekkert til hliðanna, nema þar sem slóðir fíla eða nashyrninga lágu þvert á leið okkar. Áður en lagt var af stað, hafði fylgdarmaðurinn sagt okkur, að við skyldum ekki talast við eða hafa hátt um okkur, því að ekkert fældi villi- dýrin eins mikið og mannamál. Þegar við komum lengra inn í
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.