Læknaneminn - 01.12.1980, Blaðsíða 21

Grip Ileimliehs rii) ýnisar aðstœður
Þegar fórnarlambið stendur
Bj örgunarmaður tekur sér stöð'u aftan við fórnar-
lambið og tekur utan um mitti hans báðum höndum.
Hnefi annarrar handar er krepptur og veit þumal-
fingur aS kviðarholinu móts við bringspalir. Björg-
unarmaður grípur um hnefann með hinni hendinni
og þrýstir fast og snöggt á kviðinn þannig að átakið
komi upp á við (mynd 1). Þetta er endurtekið þar lil
bitinn hrekkur upp úr fórnarlambinu. Getur það
gerst með talsverðum krafti svo að bitinn hrekkur
langt fram á gólf.
Þegar fórnarlambið situr
Tökin eru nánast eins og þegar fórnarlambið
stendur. Ef stóllinn er of stór eða ef sá sem stendur
í situr í flugvél, verður að snúa honum til hliðar
þannig að björgunarmaðurinn nái utan um hann og
geti beitt aðferðinni (mynd 2).
Þegar fórnarlambið liggur
Þessari aðferð er beitt ef sá sem stendur í liggur á
gólfinu eða ef björgunarmaður er barn eða svo smá-
vaxinn að hann nær ekki utan um fórnarlambið eða
ekki nægilega sterkur lil að geta ýtt hraustlega. Þeim
sem stendur í er velt á bakið. Björgunarmaður sest
klofvega yfir mjaðmir fórnarlambsins og leggur aðra
hönd á bringspalir og hina ofan á og þrýstir fast á
kviðinn upp á við í stefnu á brjsótholið (mynd 3).
Til sjálfsbjargar
Tvær leiðir eru til. I fyrsta lagi getur maður sett
hnefann fyrir bringspalir og látið þumalfingurinn
snúa að kviðnum og þrýst fast upp á við með hinni
hendinni. Einnig er hægt að nota stólbak eða borð-
brún til að þrýsta bringspölunum að.
Hjá börnum
Tökin eru þau sömu og hjá fullorðnum nema
maður notar minni krafta. Sé um ungbarn að ræða
er best að nota vísifingur og löngutöng beggja handa
í stað þess að nota krepptan hnefann, sem gæti skað-
að barnið. Björgunarmaður annað hvort situr með
barnið í fanginu eða Iætur það liggja á borði (mynd
4). Nauðsynlegt getur verið að ýta oftar en einu
sinni.
Við björgun frá drukknun
Nú orðið þykir sjálfsagt að beita þessari aðferð
til að losna við vatn úr loftvegum áður en munn-við-
Mynd 3.
LÆKNANEMINN
19