Læknaneminn - 01.10.2002, Blaðsíða 41

aukist magn niðurbrotsefna PTH en ekki er enn vitað
hvort þau hafi einhverja liffræðilega virkni. Einnig
virðast niðurbrotsefnin aukast við minnkandi nýrna-
starfsemi.
A novel Grainyhead-like protein: definition of
dimerization domains and cloning of interact-
ing partners.
Janus Freyr Gudnason'1, Manuel Cortes21, Bogi Andersen21.
11 Faculty of Medicine, University of lceland. 21 Department of
Medicine and Biological Chemístry, Uníversity of California, Irvine.
Introduction: Grainyhead-like transcriptional acti-
vator (GET-1) is a recently cloned transcription factor
that is restricted to epithelial cells and shares conser-
ved DNA binding and dimerization domains with the
Drosophila transcription factor Grainyhead. Interest-
ingly, Grainyhead is expressed in the fly epiderntis
and is required for cuticular formation, suggesting
that the GET-1 may have fundamental roles epithelial
homeostasis of mammals. Based on work with
Drosophila Grainyhead, we hypothesize that GET-1
regulates target genes by forming homodimers as well
as heterodimers with related transcription factors.
Material and methods: To clone other members of
the grainyhead family we used specific oligon-
ucleotides and PCR on skin cDNAs. To define the
dimerization domain of GET-1 and to clone interact-
ing partners we used the yeast-two hybrid protein-
protein interaction method. Results: Based on yeast
reporter assays, we have localized the dimerization
domain of GET-I to the C-terminal xxx amino acids
of the protein. So far we have screened 4.7*106 trans-
formants of mouse skin cDNA library and have 20
positive clones based on growth in dropout medium
and X-(-gal and (-gal assays. Purification and
sequencing of the interacting clones are underway.
Discussion: We have shown that GET-1 forms
homodimers thereby confirming that it acts like other
members of the Grainyhead family. Our preliminary
results suggest that we have cloned interacting prot-
eins that may modify the function of GET-1 in epit-
helial tissues.
Áhrif hjartaaðgerða á ungbörnum á virkni
T-eitilfrumna
Jenna Huld Eysteinsdóttir", Jóna Freysdóttir21, Hróðmar Helgason3’,
Gunnlaugur Sigfússon31, Ásgeir Haraldsson31, Inga Skaftadóttir41,
Helga M. Ögmundsdóttir51.
11 Háskóli íslands, 2)Lyfjaþróun hf.,31 Barnaspítali Hringsins, LSP
v/Hringbraut,Rannsóknarstofa í ónæmisfræði,51 Rannsóknastofa
Krabbameinsfélags íslands í sameinda- og frumulíffræði
Inngangur: Tilgangur rannsóknarinnar var að athuga
hvort hjartaaðgerðir á ungbörnum þar sem týmus er
iíklega fjarlægður að hluta til eða alveg hafi áhrif á
starfsemi ónæmiskerfisins seinna á ævinni.
Efniviður og aðferðir: 1 rannsókninni voru 9 börn
(meðalaldur 11,2 ár) sem höfðu gengist undir hjarta-
aðgerð sem ungbörn (meðalaldur 3,3 mánaða). Við-
miðunargildi voru fengin hjá heilbrigðum einstak-
lingum sem voru paraðir við rannsóknarhópinn m.t.t.
kyns og aldurs. Farið var í gegnurn spurningalista þar
sem spurt var út í sýkingar og sjálfsofnæmissjúkdóma.
Svipgerð ónæmiskerfisins var m.a. metin með hvít-
frumu deilitalningu og ónæmislitun á yfirborðssam-
eindum eitilfruma, s.s á CD3 (alIarT frumur), CD4 (T
hjálparfrumur), CD8 (T drápsfrumur),
CD3+CD45RA+ (T meyfrumur), CD3+CD45RO+ (T
minnisfrumur) og CD3+CD103+ (m.a. T frumur ný-
skriðnar frá týmus).
Starfsemi ónæmiskerfisins var metin með ræktun T
fruma í nærveru þekktra antigena (tetanus toxíðs og
mislingaveiru) og mítogensins phytohemagglutinin
(PHA) þar sem áhrifin voru metin með frumufjölgun-
arprófi og seytingu frumuboða (1FN_). Niðurstöður:
Rannsóknarhópurinn hafði marktækt færri eitilfrumur
en viðmiðunarhópurinn (1.66x109 ( 0.31x109 á nróti
2.26x109 ( 0.37x109; p = 0.006), og einnig marktækt
fleiri neutroflla (3.23x109 ( 0.93x109 á móti 2.09x109
( 0.78x109; p = 0.015). Auk þess var greinileg lækkun
á CD4+, CD3+CD103+ og CD3+CD45RA+ hjá rann-
sóknarhópnum miðað við viðmiðunarhópinn þótt
munurinn væri elcki marktækur. Enginn munur var á T
frumufjölgun, tíðni sýkinga og sjálfsofnæmissjúk-
dómum hjá hópunum tveimur.
Ályktun: Fjöldi eitilfruma er marktækt minni hjá
rannsóknarhópnum sem endurspeglast í minna hlut-
falli CD3+, CD4+ og CD45RA+CD3+ eitilfruma.
Þessi minnkun virðist ekki hafa áhrif á starfsemi T
eitilfruma í rækt né leiða til aukinnar sýkingartíðni hjá
þessum börnum.
39