Læknaneminn - 01.10.2002, Blaðsíða 45

þrjá mismunandi vegu: 1. GSH= 0,69 x [100/PCr]; 2.
GSH= 0,84 x [(140-aldur) x þyngd x 0,85(ef
kona)]/72 x PCr]; 3. GSH= 186,3 x (PCr)IJ54 x
(aldur)0-203 x 1 ,2 12 (ef svartur kynstofn) x 0,742(ef
kona). GSH ákvarðaður nteð jöfnu 3 var notaður til að
meta algengi skertrar nýrnastarfsemi er var skilgreind
sem GSH<60. Niðurstöður: Talsvert misræmi reyn-
dist vera milli þeirra þriggja jafna sem notaðar voru til
að meta GSH, bæði eftir aldri og kyni. Flestir eða 70%
karla og 74% kvenna, voru nieð GSH 60-89. Með
GSH >90, sem telst eðlilegt, voru aðeins 25% karla og
15% kvenna. Skerta nýrnastarfsemi höfðu 3,8% karla
og 11,1% kvenna. Aldursstaðlað algengi skertrar
nýrnastarfsemi fyrir Islendinga á aldrinum 35-87 ára
reyndist vera 4,9% fyrir karla og 12,2% fyrir konur.
Hlutfall þeirra sem hafa GSH<60 fer vaxandi með
hækkandi aldri. Meðal þeirra sem töldust hafa skerta
nýrnastarfsemi mældist rúmur helmingur með
hækkaðan blóðþrýsting og 3% voru nteð sykursýki.
Þá höfðu 14% karla og 3,7% kvenna próteinmigu.
Ályktanir: Algengi skertrar nýrnastarfsemi er háð
þeim jöfnum sem notaðar eru til útreikninga á GSH.
Athyglisvert er hversu fáir reynast hafa eðlilega
nýrnastarfsemi samkvæmt reiknuðum GSH. Algengi
GSH<60 eykst með hækkandi aldri. Kynjamunur
skertrar nýrnastarfsemi er frábrugðinn því sem áður
hefur verið lýst. Hækkaður blóðþrýstingur er algcngur
meðal einstaklinga með skerta nýrnastarfsemi.
Krabbamein í maga: Tengsl vefjaflokka og
æxlisstigs viö fyrstu sjúkdómsgreiningu
Pétur Snæbjörnsson'1, Jónas Magnússon2’, Jóhannes Björnsson31.
11 Læknadeild Háskóla íslands,21 Handlækningadeild LSH,
3,Rannsóknastofa Háskólans í meinafræði - LSH.
Inngangur: Magakrabbamein er enn algengur sjúk-
dómur meðal Islendinga, algengari en hjá nágranna-
þjóðum okkar, þótt tíðni þess hafi lækkað. Þekkt er að
æxlisstig við greiningu hefur afgerandi forspárgildi
um horfur. Sömuleiðis að vefjaafbrigði og æxlisgráða
gefa vísbendingu um gang sjúkdómsins. Hins vegar
liggja ekki fyrir upplýsingar um innbyrðis tengsl
vefjaafbrigða og æxlisstigs. Tilgangur rannsóknarinn-
ar var að kanna tengsl vefjaafbrigða og stigs við fyrstu
greiningu magakrabbameins.
Efniviður og aðferðir: Endurskoðuð voru smásjár-
gler allra magakrabbameina sent greindust í fyrsta
skipti tímabilið 01.01.1996-31.12.2000, alls 148 sj.
(101 karl, 47 konur) á aldrinum 23-95 (miðgildi 72).
Rannsóknin var takmörkuð við sýni sem sérfræðingar
RH í meinafræði höfðu greint. Sjúkraskrár voru
kannaðar og eftirtalin atriði skráð: aldur, kyn og stað-
setning í maga. Hvert æxli var flokkað í smásjá eftir
þremur aðferðum: Ming, Laurén og WHO. Að auki
var hvert æxli gráðað skv. WHO. Hvert æxli var
meinafræðilega stigað skv. AJCC (American Joint
Committee on Cancer, 1997).
Niðurstöður: í Ming-flokkun reyndust “infiltrating”
æxli á hærri stigum (111A, IIIB, IV) en “expanding”
(IA, IB, II), þannig að tölfræðilega marktækt var
(p((0,001). “Diffuse” æxli (Laurén) tengdust hærri
stigum (IIIA, IIIB, IV). Dreifing “intestinal” æxla var
jafnari á stig. Tölfræðilega marktækur munur var þó
á milli flokka Lauréns (p<0,01). WHO-vefjaflokkun
nýtist ekki til forspár um stig. Tölfræðilegt marktæki
(p((0,001) var milli WHO-æxlisgráðu og stigs, þannig
að æxli af lágri gráðu tengdust stigum IA, IB og II en
æxli af hárri gráðu tengdust oftast stigi IV.
Ályktun: Ming-vefjaflokkun og WHO-æxlisgráða
hafa marktækt forspárgildi um útbreiðslu við fyrstu
greiningu magakrabbameins. Geta þær niðurstöður,
byggðar á vefjafræðilegunt skilmerkjum einum, haft
áhrif á nálgun sjúklinga með magakrabbamein.
Samanburður á húðsækni-eiginleikum
T-eitilfrumna úr kokeitlum, blóði og
kviðarholseitlum
Ragna Hlín Þorleifsdóttir', Jóhann Elí Guðjónsson2, Hekla Sigmunds-
dóttir2, Páll Möller3, Hannes Petersen1 og Helgi Valdimarsson2
"LHÍ, 2lRannsóknarstofa í Ónæmisfræði, Lsp Hringbraut,
"Skurðdeild, Lsp Hringbraut, 4)HNE deild Lsp Fossvogi.
Inngangur: Kokeitlartilheyra slímhúðarónæmiskerfi
líkamans (MALT) en skera sig frá öðrum slímhúðar-
eitilvefjum m.a. að því leyti að þeir eru þaktir lag-
skiptri flöguþekju. Ákveðinn undirflokkur af T-frum-
um tjáir ýmsar húðsæknisameindir þ.á.m. cutaneous
lymphocyte antigen (CLA) og chemokine viðtaka 4
(CCR4). CLA+ T-frumur hafa verið bendlaðar við
meinmyndun nokkurra húðsjúkdóma eins og psorias-
is, en það er vel þekkt að psoriasis geti byrjað í kjölfar
streptokokka sýkingar í kokeitlum. Tilgangur rann-
sóknarinnar var aö bera saman húðsæknieiginleika T-
eitilfrumna í kokeitlum, blóði og kviðarholseitlum.
Efniviður og aðferðir: Eitilfrumur voru einangraðar
úr I2 kokeitlum og blóði sjúklinga sem komu í kok-
eitlatöku vegna endurtekinna hálssýkinga. Kviðar-
holseitlar fengust úr 5 sjúklingum. Eitilfrumurnar
voru litaðar með nokkrum þrennum af einstofna
43