Úrval - 01.03.1964, Blaðsíða 104

94
ÚRVAL
málamaður var hann mikill og
viíSlesinn. Bókmenntasmekkur
hans var næmur og einkum á
ljóð. Ritfær var hann prýðilega,
og sanna það bækur þær, sem
hann frumsamdi, og hinar, sem
hann þýddi. Einnig sýna það
blaða- 'og timaritagreinar hans.
Ræðumaður var hann einnig
góður, að því leyti sem viðkom
efni og byggingu, en flutningur
var honum erfiðari lengi vel,
vegna þess live honum lá lágt
rómur og röddin nokkuð veik,
ef á hana skyldi reyna. Þetta
breyttist þó með æfingu.
Sigurður Thorlacius er ó-
gleymanlegur. Ekki hvað sizt er
hann ógleymanlegur þeim, sem
hann hafði yfir að segja, og
þeim, sem áttu samleið með hon-
um í daglegri önn um margra
ára skeið. Hinn einstaki góð-
vilji hans og elskusemi gleym-
ist ekki, meitluð spaugsyrði
hans á gleðistundum ekki held-
ur. í einkaviðtölum bjó hann
yfir einhvers konar hljóðlátum
töfrum, sem ekki verður lýst.
Hafði þá þessi maður enga galla
á sama hátt og allir hafa þá ein-
hverja? Ég veit það ekki, því að
mér hefur aldrei verið það i
huga. í umgengni sinni við aðra
og í umbótaviðleitni sinni var
hann gallalaus. Það er minningu
minni um hann nógur sannleik-
ur. Ég var uppi i Borgarfirði,
þegar ég frétti lát hans og kveið
þvi þá, að dapurt yrði að koma
i Austurbæjarskólann og ósenni-
lega gæti vist min þar orðið
svo ánægjuleg, sem áður var.
Iíún varð það ekki heldur fyrst
um sinn. En miskunnarlaus er
timinn eða líknsamur. Við það
kannast allir. En þó að svo sé,
finn ég enn til saknaðar, ef mér
kemur Sigurður í hug.
Sigurður Thorlacius kvæntist
29. apríl 1931 eftirlifandi konu
sinni, Áslaugu Kristjánsdóttur
frá Fremstafelli í Kinn. Börn
þeirra eru fimm. Sigurður dó
í Reykjavík eftir stutta legu 17.
ágúst 1945. Hann varð öllum,
sem þekktu hann harmdauði og
er þeim ógleymanlegur.
Eiginkona, sem segist geta lesið eiginmann sinn eins og opna
bók, gerir það samt reyndar sjaldan. 1 stað Þess að hlaupa laus-
lega yfir það, sem henni geðjast ekki að, fer hún yfir það aftur
og aftur. Neal O’Hara.