Úrval - 01.03.1964, Blaðsíða 121

KENGÚRAN ER FURÐULEG SKEPNA
111
feta liáa girðingu.
Sagt er að kengúra á flótta
hafi stokkið yfir 9 feta háa girð-
ingu, og' önnur yfir timburhlaða
10% fet á hæð. En venjulega
er kengúran löt og stekkur ekki
hærra en fimm fet. Þær lifa í
ýmis konar umhverfi. Sumar
klifra í trjóm. Aðrar reika þokka-
fullar og fótvissar innan um
kletta og klungur. Sumar kjósa
mýrlendi og enn aðrar flatt
kjarrlendi.
Sérfræðingar hafa talið yfir
50 tegundir. Hinar stærstu, sem
klífa hóla og hæðir, nefnast
wallaroos og euros. Hinar með-
alstóru og fælnu heita walla-
bies og pademelans. Hinar
minnstu eru ýmsar teg. kengúru-
rottunnar (ástærð við héra).
Alþekktastar eru hinar stóru,
gráu, sem lifa i skógum og kjarr-
lendi, og hinar sterku, fagurlega
byggðu, rauðu á gresjunum.
Ástralarnir tala ástúðlega um
karldýrin af þessum tegundum,
titla þá „gamli minn“, „gamli
boomer“ eða bara „boomer.“
Blíðlynd kengúra getur breytzt
i morðingja á þeirri stundu er
hún telur sig gengna í gildru.
Kengúran hefur fjórar tær á
afturfótunum. Þrjór þeirra eru
litlar, en hin fjórða er löng
og sterk — líkust stórum spora
með bognum, hárbeittum broddi.
Sé kengúra króuð inni, réttir
hún sig upp, styður sig með
halanum, þrýstir framfótunum
fast að brjóstinu og skyndilega
gefur liún rokna spark með
öðrum afturfætinum. Með einu
sparki getur hún drepið hund
og' rist mann frá höku niður
að nafla.
Það er mjög sjaldgæft að þær
ráðist á menn. í Queenslandi,
var lítil stúlka spörkuð til bana
af kengúru, sem fjölskyldan
hafa alið upp i húsagarði sín-
um. Síðast á þessu ári klóraði
kengúra konu, sem stóð á götu-
horni í úthverfi Sydney. Maður
á bifhjóli rak kengúruna á flótta,
og skömmu síðar varð hún fyrir
bíl, og varð það hennar hani.
Bardagar Tarzans við krókó-
dila eru eins og barnaleiltur í
samanburði við þá grimmilegu
bardaga, sem stöku menn hafa
lent i við kengúrur. Dag nokk-
urn árið 1958 var bóndi nokkur
í Vestur-Ástralíu á ferð í skóg-
lendi, þegar hundur hans kró-
aði stóran rauðan „boomer“
upp við tré. Hann stóð upp við
tréð á halanum og hinir voldugu
afturfætur gengu eins og stimpl-
ar í vél á veslings hundinum,
þegar húsbóndi hans þaut hon-
um til hjálpar. Hann þreif i
halann á kengúrunni og reyndi
að draga hana frá hundinum.
Kengúran snerist þá gegn hon-
ura, greip í öxlina á honum