Úrval - 01.09.1964, Side 50

Úrval - 01.09.1964, Side 50
4« ÚRVAL Hver? Ég? Snillingur?“ sagði hann jafnan. „Hvílík firra! Þeg- ar listamaður fer aS halda, aS hann sé snillingur, þá er úti um hann. Eina bjargráSiS er fólgið í því að þræla eins og verkamaSur og fyllast ekki neinu mikilmennskubrjálæSi.“ Hann var veikur, en samt af- kastaSi hann geysilega miklu. Honum var þaS ekki aSalatriði aS finna lækningu á sjúkdómi þeim, sem hrjáSi hann, heldur aS mega halda áfram aS mála. Um þaS hafði hugur lians ætíS snúizt. Þegar gigtin tók fyrst aS hrjá hann, reyndi hann ag halda fingrum sínum liSugum meS því aS leika sér aS þrem leðurbolt- um. Þegar hann gat ekki lengur tekið boltana upp, lék liann sér að litlum viSarbút, kastaSi hon- um upp í loft, lét hann snúast þar marga hringi og greip hann aftur meS vinstri eSa hægri hendi til skiptis. Á þennan hátt leitaSist hann viS að halda hönd- um sínum svo liSugum, að hann gæti haldið áfram aS mála. Er lömunin jókst, biluðu fæt- ur hans, og í staS stafsins varS hann nú að nota hækjur, og síðan tók hjólastóllinn við. Um tima virtist vera um að ræða dálitla batavon. Frægur sérfræð- ingur frá Vínarborg hélt því fram, að hann gæti hjálpað hon- um til þess að ganga að nýju. Faðir minn brosti, en lofaði þó að fara eftir fyrirskipunum læknisins, meðal annars að borða styrkjandi fæði og eftir mánaðartíma var hann orðinn miklu frískari. Morgun einn kom sérfræðingurinn og sagði honum, að nú væri dagurinn mikli kom- inn —- nú ætti hann aS ganga. Faðir minn sat þá við mál- aratrönurnar í vinnustofu sinni tilbúinn til að byrja að mála. MóSir mín, þjónninn þeirra og' fyrirsætan horfðu á, þegar lækn- irinn reisti föður minn á fætur. Og nú stóð hann uppréttur að nýju eftir tvö ár. Hann horfði ánægSur allt í kringum sig. SíS- an gekk læknirinn svolitinn spöl frá honum, rétti út hendurnar í áttina til hans og skipaði hon- um að ganga í áttina til sín. Fað- ir minn tók á öllu því, sem hann átti til, og steig eitt skref áfram. Fótur hans lyftist frá gólfi með mestu harmkvælum. Það virtist sem gólfið drægi hann til sín sem segull. Svo tók liann annað skref og enn annað. Hann gekk í kringum málaratrönurnar sín- ar. Siðan kom hann aftur aS hjólastólnum og stanzaði við hann. Hann sneri sér standandi að lækninum og sagði „Þessi viðleitni krefst alls þess vilja- þreks, sem ég bý yfir, og þá er ekkert eftir, sem getur gert mig færan um að mála.“ Að svo
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.