Úrval - 01.08.1967, Síða 21

MARIE ANTOINETTE OG AXEL FERSEN
19
klæddur sínum dýrðlega, sænska
einkennisbúningi, sem var einn
glæsilegasti einkennisbúningur, er
þá þekktist. Þau hittust oft opin-
berlega. Þessi 22 ára gamla kona
minntist skyndihrifningarinnar, sem
hafði gripið hina 18 ára einmana
stúlku. En hvað hann snerti, þá
hafði hann ekki gleymt neinu. Hann
skrifaði föður sínum þetta m. a.:
„Drottningin er laglegasta og mest
töfrandi prinsessa, sem ég þekki.“
Allt sumarið og haustið, einnig
allan veturinn og nokkuð fram á
vorið hittust þau öðru hverju í
veizlum. Drottningin ól barn sitt,
og síðan fóru þau að hittast á nýj-
an leik.
Fólk fór nú að stinga saman nefj-
um. Fersen var hinn stakasti heið-
ursmaður á allan hátt og þá einnig,
hvað kunningsskap þeirra snerti.
Hann vildi alls ekki, að hinar
minnstu hneyklissögur tækju að
myndast um konuna, sem var hon-
um svo ástfólgin.
Hann gekk í franska herliðið, sem
var sent til aðstoðar Washington í
amerísku stjórnarbyltunginni.
Þegar sú fregn barst út, spurði
einhver hann, hvort hann væri að
„yfirgefa herfang" sitt. Hann svar-
aði því til, að væri um eitthvert
herfang að ræða, er hann hefði
unnið, mundi hann ekki yfirgefa
það, heldur héldi hann burt frjáls
og óháður öllum heitum.
En þegar hann hélt burt frá Ame-
ríku, skrifaði sænski sendiherrann í
Versölum Gústafi 3. Svíakonungi á
þessa leið:
„Drottningin gat ekki haft af hon-
um augun síðustu dagana, og þau
voru full af tárum, er þau hvíldu
á honum. Ég bið yðar hátign að
halda þessu leyndu bæði vegna
hennar og vegna Fersens þing-
manns....“
Fersen var í burtu í rúm fjögur
ár. Hann barðist fyrir málstað ame-
rísku nýlendnanna, þangað til þær
höfðu áunnið sér frelsi og sjálfstæði.
Frá Norður-Ameríku hélt hann svo
til Suður-Ameríku. Drottningin
skrifaðist ekki á við hann, en hún
hlýtur að hafa frétt eitthvað um
það, hvað hann tók sér fyrir hend-
ur. Liðsforingjar sneru heim frá
Ameríku og aðrir fóru í styrjald-
irnar. En Fersen kom ekki. Drottn-
ingunni tókst að tryggja honum of-
urstatign. — Þegar liðsforingi var
hækkaður í tign og fékk þannig
þann frama, sem hann gat vænzt
aldurs síns vegna, sneri hann aftur
heim til Frakklands. En Fersen kom
samt ekki. Hann skrifaði þessi orð
í bréfi til föður síns:
„Ég kýs heldur að ljúka því, sem
ég hef byrjað á.“
Að lokum sneri hann aftur til
Frakklands. Hann var nú orðinn
þroskaður, reyndur maður. Hann
bar sig hermannlega. Hann var
sterkur og kraftalegur ásýndum.
Drottningin var nú fullþroska
kona, 26 ára að aldri....
Nú hófst hamingjutíð þeirra. —
Þessi átta löngu upphafsár ástar
þeirra voru nú á enda, árin, er þau
höfðu neyðzt til þess að hittast að-
eins opinberlega og skilja síðan. —
Þau voru bæði orðin fullþroskuð og
höfðu öðlazt allmikla lífsreynslu.
Þau gerðu sér fulla grein fyrir því,
hvað fyrir þau hafði komið, vissu,