Úrval - 01.08.1967, Síða 28

26
ÚRVAL
Dýrð sé guði, lávarði heims
Hinn brjóstgóði, hinn miskunn
sami
Kóngur á degi dómsins.
Þið einan tilbiðjum við
og þig grátbænum við um hjálp
Leið okkur hinn rétta veg
veg þeirra sem þú hefur vel-
þóknun á
Ekki þeirra sem reiði þín bitnar á
né heldur þeirra sem villtir fara.
Þetta stef er byrjun Kóransins og
líka endir hans. Það er ekki ein ein-
asta síða frá þeirri fyrstu til hinn-
ar síðustu, að ekki sé lýst valdi og
tign og gæðum og elsku og miskunn,
en einnig ógnar hins eina guðs.
Dæmi úr öðrum kafla, kafla 2, sem
er einn af lengstu köflunum, og op-
inberaður að nokkru í Mekka en að
hluta í Medina.
Allah, Enginn er guð nema Hann,
Hinn lifandi, Hinn eilífi eini
Hann dottar aldrei né sefur
Allir hlutir í jörðu og á heyra
Honum til.
Hver er sá, að leita Hans án Hans
leyfis.
Hann veit allt sem liðið er og
allt sem í vændum er.
Menn skilja ekkert af því sem
Hann veit nema Hann vilji
Yfir himni og jörð gnæfir há-
sæti Hans.
Verndun þeirra veldur Honum
ekki minnstu fyrirhöfn.
Hinum allra hæsta, hinum
allra dýrlegasta.
Og svo er hér stytzti kaflinn af
þeim öllum, kaflí 112, nærri bók-
arlokum:
Sjáið, guð er einn, Hinn eilífi guð.
Hann er ekki getinn, né held-
ur getur hann af sér
Og enginn er líkur honum.
Sá kafli í Kóraninum, sem er næst-
ur því að svara til postulakenn-
ingarinnar er kafli 4. Ó þið sem trú-
aðir eruð, trúið á Guð (Allah) og
postula hans, og ritninguna, sem
fyrir hans mátt hefur náð til post-
ula Hans. Og hver sem ekki trúir
á Guð, engla Hans og ritningu Hans,
og postula Hans og dómsdag, sá
hefur vissulega gengið langt af vegi
sannleikans." Af þessum og mörg-
um fleiri köflum í Kóraninum er
það Ijóst að Múhameð hefur ekki
trúað að hann væri að boða ný trú-
arbrögð, heldur að honum hafi ver-
ið falið af Allah að endurnýja
hinn upprunalega hreinleika hinn-
ar einu og sönnu trúar, sem boðuð
hafði verið Adam og Abraham og
spámönnunum, sem á eftir þeim
komu, en þessari trú hafði tíminn
spillt.
Tuttugu og átta þessara af guði
innblásnu mönnum, er getið með
nöfnum í Kóraninum, og af þeim
eru átján úr Gamla Testamentinu
og þrír úr Nýja-Testamentinu
(Sakarias, Jóhannes skírari og Jesús
Kristur). Hinn síðasti í þessum dýr-
lega hópi er Múhameð sjálfur,
kóróna þessa tigna flokks. Ritn-
ingin, sem Allah þóknaðist að senda
niður til postula síns, það er Mú-
hameðs, er auðvitað Kóraninn, og
ritningin, sem send var fyrr á við
Mosebækur, eða fimm fyrstu
bækur Gamla-Testamentisins,
Allt er þetta hluti af Guðsorði, en