Úrval - 01.05.1970, Síða 25

23
MEÐ STEINALDARMÖNNUM í NÝJU GUINEU
áttuleysis við lausn slíkra vanda-
mála á viðeigandi hátt.
BRÚÐIR TIL SÖLU
Lögreglumennirnir hafa skýrt
mér frá mörgum undarlegum sið.um
hinna innfæddu, þar á meðal hin-
um svokölluðu „brúðarkaupum".
Brúðir eru ekki ódýrar þar. „Brúð-
arverðið“ nemur oft mörg hundruð
dollara virði af svínum, skeljum,
skrautlegum spjótum og steinöxum.
Margar brúðir eru valdar strax á
barnsaldri, og svo er greitt fyrir
þær með afborgunarskilmálum.
Hluti verðsins er greiddur strax út
í hönd, og er verðinu oft hagrætt
síðar í samræmi við. þroska stúlk-
unnar. Reynist hún verða lítil og
rindilsleg, lækkar söluverð hennar.
En bendi allt til þess að hún ætli að
verða feit og sterk kona, sem getur
alið mörg börn og unnið vel á ökr-
unum, hækkar hún í verði.
Vilji hún ganga frá kaupunum,
áður en í hjónaband er gengið, get-
ur hún það. En þá verður að skila
brúðarverðinu aftur. En hlutskipti
hennar er lítið betra en hlutskipti
burðardýrsins, eftir að hún hefur
gengið í hjónaband. Á meðan mað-
urinn hennar heldur í stríð eða
spígsporar um með spjót í hendi til
þess að „vernda“ hana, yrkir hún
garða og akra, safnar eldiviði og
annast um börn og svín. (Það er
ekki óalgeng sjón á Nýju Guineu að
sjá konu með barn á öðru brjóstinu
og gris á hinu). Fyrirkomulagið er
þannig í flestum ættflokkum, að
karlmenn búa í sérstöku húsi og
konur og börn í öðru. Samfarir eiga
sér næstum eingöngu stað á ökrun-
um.
Ungir piltar eru teknir í tölu full-
orðinna karlmanna við hátíðlega at-
höfn. Og ýmsir þeir siðir, sem tengd-
ir eru slíkum athöfnum, eru ekki