Úrval - 01.05.1970, Blaðsíða 41

Úrval - 01.05.1970, Blaðsíða 41
JOAN SUTHERLAND 39 lega raddsvið. Joan og móðir henn- ar börðust gegn þessari viðleitni hans og vildu ekki gefast upp. Sama var að segja um kennara hennar í óperudeild Konunglega tónlistarhá- skólans. Loks tók Richard að beita bragða. Hann hóf söngæfingu í E- dúr fremur en C-dúr, en síðan lokk- aði hann Joan til þess að syngja hærra en hún hafði ætlað sér. Hún gerði sér ekki grein fyrir þessu, því að hana skorti fullkomna tónheyrn. Hin dýrðlega rödd hennar tók enn framförum, og svo fór, að for- ráðamenn Covent Garden-óperunn- ar urðu svo hrifnir, að þeir buðu henni samning. Hún átti að fá 17 pund á viku, er hún syngi í Lund- únum, en 25 pund í söngferðalög- um. Og 14 mánuðum eftir komu sína til Lundúna söng Joan svolítið hlutverk í Töfraflautunni í Kon- unglega óperuhúsinu í Covent Gar- den. „TVÖ HJÖRTU í TAKT“ Útlit hennar breyttist smám sam- an fyrstu ár hennar við Covent Gardenóperuna. Hún léttist um 52 pund. Tennur hennar höfðu ekki verið góðar né fallegar, svo að hún lét lagfæra þær eftir öllum kúnstar- innar reglum, stytta þær og rétta. Þessar aðgerðir voru nokkuð kvala- fullar og mjög dýrar, og tóku þær um ár. Og hún lærði að snyrta sig og mála á áhrifamikinn hátt. Nú höfðu þau Richard og Joan gert sér grein fyrir því, að það var ekki að- eins tónlistin og listastörfin, sem tengdu þau saman. Einn daginn hætti Richard að leika í miðju lagi og bað hennar á ósköp hversdags- legan hátt: „Já, endilega, stórkost- leg hugmynd," sagði Joan, eins og ekkert hefði í skorizt. Nú var það fyrst og fremst Rich- ard, sem ól með sér mikla drauma um frekari frægð og frama henni til handa. Hann sagði við hana: „Einhvern tíma muntu verða helzta söngstjarnan á öllum helztu óperu- sviðum heims. Þú verður eins stór- kostleg og sjálf Melba var.“ Joan hló hæðnislega að þessum orðum hans, en Richard var ákveðinn í sinni trú. Hann gramsaði í forn- bókaverzlunum og búðarholum í leit að nótum að gömlu óperunum, sem hann elskaði, óperunum, sem voru þá alls ekki lengur í tízku. Og nú eyddi hann sífellt meiri tíma á æfingum með konu sinni og æfði verk þessi æ ofan í æ. Adam Carl, sonur þeirra, fæddist árið 1956, en það var fátt annað, sem þau létu tefja sig frá stöðugri vinnu sinni. Richard var alltaf að staglast á því við forráðamenn Covent Garden- óperunnar, að þeir ættu að láta Jo- an fá aðalsönghlutverk, en þeir héldu því alltaf fram, að hún hefði alls ekki útlit söngstjörnu. Sir Da- vid Webster, aðalframkvæmdastjóri Covent Gardenóperunnar var sá eini, sem áleit, að Joan gæti orðið stórkostleg söngstjarna, ef unnt yrði að finna rétta óperu handa henni. Og loks samþykktu forráðamenn óperunnar að „vekja“ óperuna „Lu- cia di Lammermoor" upp af værum svefni, en aðalkvenhlutverk henn- ar var einmitt „bel canto“-hlutverk- ið, sem Melba, hin mikla coloratura- söngkona Ástralíu, hafði unnið stór- kostlegan sigur í fyrir 71 ári.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.