Úrval - 01.05.1970, Blaðsíða 71

69
OK gervihnettirnir, sem
veita nákvæmar upplýs-
ingar um allt sem fram
fer i ihafinu á allvíðu
svæði. Slíku tæki hefur
verið komið fyrir til
reynslu á fiskimiðunum
úti fyrir Cape Cod á
Nýja Englandi, og hef-
ur hað þegar sýnt meiri
o.g betri árangur en
.íafnvel tæknisérfræð-
ingarnir þorðu að vona,
til dæmis sent ifrá sér
imerkilegustu upplýs-
ingar u;m þorskigöngur.
Það 'væri ekki ónýtt
fyrir okkur að fá nokk-
ur slík njósnatæki til
notkunar á .miðunum.
• ORSAKIR
UMFERÐAR-
SLYSA
Eins og kunnugt er
starfa ótal nefndir á
vegum Sameinuðu
þjóðanna, eða að frum-
kvæði einhverra af und-
irstofnunuim þeirra sem
fást við rannsókn á hin-
um óliklegustu ivið-
fangsefnum. Meðal
þeirra er nefnd ein, sem
ber skammsitöfunina
CCMS og enska heitið
„Coimmitee on Chall-
enges of Moderne Soci-
ety“ eða i ónákvæmri
þýðingu „Nefnd varð-
andi hætturnar í nú-
tíma þjóðfélagi". Mætti
ætla að viðfangsefni
slíkrar nefndar væru
ótæmandi, og sjálfsagt
eru þau það líka. Á
rneðal þess, sem nefnd-
in fæst við að rannsa’ka,
eru umferðaslysin og
orsakir þeirra, sem að
áliti ihennar eru ekki
síður hættuleg í nútíma
þjóðifélagi en morð og
glæpir. Undirbúnings-
rannsóknir nefndarinn-
ar ihafa leitt í ijós, að
einungis í þ.eim löndum
sem teljast til Samein-
uðu þjóðanna, biðu yfir
111,000 menn bana i bíl-
slysuim á tímabilinu
1956—66, og er þó vitað
að sú tala hefur au'kizt
verulega síðan. Á tíma-
bilinu 1966—67 komu
5,6 alvarleg umferðar-
slys á hverjar 100 mill-
jón öku'míilur farar-
tæk.ja; á Bretlandi 7,0,
Noregi 8,0, Kanada 8,4,
ftalíu 12,1, Vestur-
Þýzkalandi 13,3, Fraikk-
iandi 13,3 og Hollandi
og Belgíu 16,1. Á saima
tímabi'li námu slys úti á
þjóðvegum miðað við
hvert 100,000 skráðra
vélknúinna ökutæ'kja
54.4 í Banidard'kjunum
126,0 í Vestur-Þýz'ka-
landi, 80,2 á ftaliu, 67,9
á Frakklandi og 59,1 á
Stóra Bretlandi. Telur
nefndin að þessar nið-
urstöð'ur sýni að rót-
tækra umbóta sié þörf á
þessu sviði og þá ef tii
vill fyrst og fremst á
þann hátt að koma á
isthangri, samræmdri
löggjöf, sem síðan sé
fylgt út í œsar, auk þess
,sem rannisaka beri or-
sákir umferðaslysa á
svipaðan hátt og orsak-
ir manns'kæðra sjúk-
dóma.
• RANVÆNIR
ÞOKUFLÁKAR
Loftmengunin er eitt af
þeim alvarlegu vanda-
.málum, sem komið hafa
upp í sambandi við nú-
tíma þjóðíélag. Hættu-
ilegasta vandamálið í
því sambandi eru ban-
vænir þokuflákar, sem
myndast geta við viss
veðurfræðiileg skilyrði
og bo(r'izt inn yfir
byggðir og borgir. Slík-
ur 'þokuifláki lagðist yf-
ir Lundúni 5.—9. des-
ember, 1952, með þeim
afleiðingum að eðlileg
dánartala, 250 á dag,
hækkaði ,u,pip í 900 á dag
rneðan þokan grúfði þar
yfir. Þess háttar hefur
að vísu ekki komið fyr-
ir aftur, en þó munaði
mjóu í 'Westp'halen í
Þýzkalandi í desember
síðastliðnum, og Þá var
það einungis skyndileg
veðrabreyting, sem kom
í v.eg fyrir að eklki ifæri
þar svipað og í Lundún-
um. Sérfræðingar hafa
nú slegið því föstu, að
slíkir þok.uflákar séu
alltaf á flaikki yfir út-
höfunuim, en svo hátt í
lofti að ekki komi bein-
línis að sök.
J