Úrval - 01.05.1970, Side 102

100
ÚRVAL
leiðir til friðsamlegrar sambúðar
við Kínverjana.“
Chime svaraði því til, að hann
áliti, að enginn í gervöllu landinu
gæti haldið aftur af Khömbunum
öllu lengur. Hann sagði, að það
þyrfti ekki nema einn minni háttar
atburð til þess að kveikja byltingu,
sem mundi flæða yfir gervallt
landið.
„Hvað takið þér þá til bragðs?"
spurði Dalai Lama, er Chime reis
upp og gerði sig líklegan til þess
að halda burt.
„Ef okkur berst ekki nein hjálp,“
svaraði Chime, „verð ég að halda
aftur til austurhéraðanna og berj-
ast með mínu fólki.“
Dalai Lama virtist hafa komizt í
„mikið uppnám" við þessi orð
Chime. Það var sem hann gerði sér
góða grein fyrir því, hversu þungt
hin heilaga endurholdgun hans
hvíldi á honum, því að hann sneri
sér að Chime og sagði lágri, ró-
legri röddu: „Gerið það ekki. Ver-
ið kyrr í Lhasa og biðjizt fyrir.
Biðjið þess, að það, sem þér óttizt,
megi ekki verða.“
STUTTARALEGT HEIMBOÐ
Aðalæfingin fyrir lokapróf Dalai
Lama var haldin 1. marz í innri
húsagarði dómkirkjunnar í Lhasa.
í garðinum voru staddir næstum
5000 munkar. Þeir voru klæddir í
mestu viðhafnarbúninga sína, sem
voru gulir eða rauðbrúnir að lit.
Það virtist hvergi auður blettur: í
húsagarðinum, sem var umlukinn
súlum og bogagöngum. Jafnvel
svalirnar uppi yfir bogagöngunrun
voru einnig troðfullar. Nokkrir
munkar höfðu jafnvel komið sér
fyrir uppi á háa, gyllta dómkirkju-
þakinu.
Dalai Lama sat á litlum palli í
miðjum garðinum og svaraði hverri
spurningunni á fætur annarri, sem
bornar voru fram af heilum hóp
kennara. Æfingin gekk vel um
stund. En svo varð skyndileg og
óvænt truflun. Tveir kínverskir
undirliðsforingjar voru komnir til
dómkirkjunnar og kröfðust þess að
ná fundi Dalai Lama tafarlaust.
Þetta var mjög óvenjulegt, og lýsti
Dalai Lama áhrifunum síðar með
þessum orðum: „Þetta vakti tafar-
laust tortryggni meðal þjóðar minn-
ar.“ Stjórnandi Tíbets var alls ekki
þess háttar persóna, sem sæmandi
var að krefjast viðtals við á svo
fruntalegan hátt.
Hann samþykkti samt að tala við
Kínverjana og yfirgaf því pallinn
í því skyni. Hann hélt inn í biðsal-
inn, sem liðsforingjarnir biðu í.
Þeir tilkynntu honum, að Tan hers-
höfðingi ætlaði að halda leiksýn-
ingu í aðalherbúðum Kínverja og
að hann óskaði þess, að Dalai Lama
tiltæki einhvern vissan dag, er hann
gæti sótt sýningu þessa. Dalai Lama
dauðbrá. Hann benti á, að hirðher-
bergisstjóri hans sæi um allt slíkt
fyrir sína hönd. Hann sagðist að
minnsta kosti ekki geta tekið neina
ákvörðun um slíkt, meðan hann
væri að búa sig undir erfiðasta
próf lífs síns.
Dalai Lama til mikillar undrun-
ar neituðu kínversku liðsforingj-
arnir í fyrstu að taka það sem full-
gilt svar, að hann afþakkaði þann-
ig boðið fyrst um sinn. „Þeir héldu