Úrval - 01.05.1970, Page 106
104
ÚRVAL
átti eftir að vinna með ríkisstjórn-
inni, allt þar til yfir lauk.
Síðan báðu þeir Surkhang og
Luishar utanríkisráðherra Dalai
Lama um leyfi til þess að heim-
sækja Tan hershöfðingja. Þeir vildu
útskýra það fyrir honum, hvers
vegna Dalai Lama hafði reynzt
ógerlegt að koma í heimsókn í kín-
versku herbúðirnar. Dalai Lama
veitti þeim leyfi sitt, en sérhver von
um bætt ástand var fljótlega kæfð,
þegar fundum þeirra ráðherranna
og Tans hershöfðingja bar saman.
Tan hershöfðingi var í hroðalegu
skapi og virtist hafa drukkið drjúg-
um. Hann lamdi hnefanum í borð-
ið og hrópaði að ráðherrunum í
slíkri æsingu, að það var erfitt að
skilja orð hans: ,,Þið hafið drepið
nokkra af mönnum okkar. Við
munum úthella tíbetsku blóði til
þess að bæta fyrir það . . . og þið
tveir skuluð fá að borgá þetta dýru
verði!“ Síðar öskraði Tan að Luis-
har utanríkisráðherra og stappaði
um leið niður fótunum (sem er
merki um ofsareiði meðal Kín-
verja): „Ég skipa yður að færa mér
innan þriggja daga þá menn, sem
drápu Phakpala. Ef þér gerið það
ekki, verðið þér hengdur opinber-
lega!“
Ráðherrar ríkisstjórnarinnar voru
nú orðnir sannfærðir um, að brátt
mundi draga til blóðsúthellinga. Og
bví kölluðu þeir saman stjórnarfund
í Sumarhöllinni með miklum flýti
til þess að ræða áætlanir um flótta
Dalai Lama. „Við gerðum okkur
grein fyrir því,“ segir Surkhang,
,,að Kínverjar vildu nota Dalai
Lama sem lepp, er ríkja skyldi í
orði kveðnu en framkvæma skip-
anir þeirra." Surkhang var sjálfur
sannfærður um, að héldi Dalai
Lama í kínversku herbúðirnar, yrði
hann fluttur til Peking með valdi
og þar yrði hann síðan „veikur“
og neyddur til þess að gangast und-
ir sérstaka meðhöndlun. „Og við
vissum allir ósköp vel, hvers konar
meðhöndlun það yrði,“ sagði hann.
Síðar þessa nótt náði ríkisstjórn-
in samkomulagi um ákvörðun í
málinu, og veitti hún Phala her-
bergisstjóra fullt vald til þess að
sjá um allan undirbúning flóttans
á þann hátt, er hann áleit þurfa.
Hann skipaði klæðskera einum að
sauma venjulegan tíbetskan her-
mannabúning. Hann ætlaði að hafa
það dulargervi til reiðu handa Dalai
Lama, þegar þörf krefði.*
Óróinn og þenslan jukust mjög
næstu daga, þar eð mannfjöldinn
fékkst ekki til þess að halda burt
frá Sumarhöllinni. Báðir aðiljar
tóku nú að senda herlið til þýð-
ingarmikilla staða og flytja þangað
vopn. Einum kínverskum frétta-
manni fórust svo orð um þetta at-
riði: „Með hjálp sjónauka míns gat
ég séð gluggaraðir Potalahallarinn-
ar mjög greinilega. Syllur hinna
óteljandi glugga hennar eru venju-
lega uppáhaldsleikvangur dúfnanna.
* Það vildi svo til af einskærri tilviljun,
að einmitt þessa sömu nótt flúði Chime
Youngdong frá höfuðborginni og lagði af
stað í suðurátt á fund Khambaskæruliða,
sem höfðu búið þar um sig. Hann tók
þetta til bragðs, er honum hafði mistekizt
að tryggja sér stuðning Dalai Lama við
vopnaða mótspyrnu. Síðar komst hann
undan til Indlands.