Goðasteinn - 01.03.1969, Blaðsíða 23

þar upp föstum rúmum og til þess notuð óhefluð borð, fimm kvart
tommu.
Nú atvikaðist svo, að sama dag og Ingimundur dó, var kaupa-
maður Guðmundar læknis, Magnús Jónsson, að búast til burtferð-
ar og taka saman föggur sínar á loftinu. Var Frímann Jóhannsson,
vinnumaður læknis, að hjálpa honum til við það. Heyrist þeim þá
sem slegið sé eitt heljarmikið bylmingshögg í rúmstokkinn, svo þeir
hrökkva við. Rétt í sömu svifum kemur sendimaður frá Króktúni
og segir lát Ingimundar bónda. Einnig var hann með orð frá ekkj-
unni til Guðmundar læknis, hvort hann gæti ekki hjálpað henni um
borð í líkkistu. En hann átti ekki annan við nothæfan en rúm-
stokkana úr piltaherberginu. Voru þeir nú siegnir lausir og notaðir
í kistu Ingimundar.
Skolur
Ingimundur bóndi í Króktúni átti reiðhest vindskolóttan. Hét
hann Skolur. I banalegunni hafði Ingimundur beðið um það, að
Skolur kæmist ekki í hendur tiltekins manns að sér látnum. Þessu
mun hafa verið lofað. Nú kom að því, að dánarbú Ingimundar er
selt á uppboði, og fyrir einhver mistök er Skolur meðal þess, er
selja á.
Sá, sem fyrstur verður til að bjóða í Skol, er bóndi sá, er Ingi-
mundur hafði sízt óskað að hreppti klárinn. En ekki hefur mað-
urinn fyrr gert boðið en hann fellur í öngvit og hnígur niður. Bauð
þá annar maður í Skol, meðan þessu fer fram. I því raknar hinn
við og hyggst þegar gera nýtt boð en kemur þá engu orði upp,
og er klárinn þá sleginn hæstbjóðanda.
Svipur Bjarghildar
Það mun hafa verið sumarið 1914, að Guðmundur læknir lánaði
mig vikutíma til heyskapar sr. Skúla Skúlasyni í Odda. Svaf ég í
rishæð íbúðarhússins, og í sama herbergi, nær glugga, svaf Páll
sonur sr. Skúla.
Einn morguninn, árla dags vakna ég við það, að komið er upp
stigann og opnaður hleri, er var yfir uppgöngunni á loftið. Furðar
Goðasteinn
21