Goðasteinn - 01.03.1969, Síða 42

Goðasteinn - 01.03.1969, Síða 42
varð fyrir svörum og sagði: „Gunna er svo ansvíti dugleg.“ Ekki var meira sagt, en mér fannst, að ég mætti vel við una. Heimilið í Árkvörn var mikið bóka- og menningarheimili. Gest- kvæmt var þar á öllum árstímum og alltaf vel séð fyrir góðgerðum. í dragkistu inni í stofu átti Þuríður jafnan soðið hangikjöt, flat- kökur og smjör í öskjum að grípa í, þegar gest bar að garði. Á Reynifelli Ég var fjögur ár í Árkvörn, síðustu búskaparár Þuríðar. Fyrir þrábeiðni Þóru Árnadóttur á Barkarstöðum réðist ég vinnukona til foreldra hennar, Árna Guðmundssonar og Guðrúnar Guðmunds- dóttur á Reynifelli. Þar var þá eitt mesta rausnar- og myndar- hcimili í Rangárvallasýslu. Efni voru þar næg og fjöldi manns naut góðs af þcim. Tvær kornbyrður voru í búi Árna, mismunandi stórar. Á þcirri minni var ártalið 1856 og fangamörk hjónanna. Þessar byrður voru fylltar af korni á lestunum, og sú stærri var ætluð fátæklingum. Þeir komu margir, þegar fór að líða út á á vctrin, mcð pokaskjatta og fóru allir glaðari en þeir komu. Það voru tvær kornskálar til á heimilinu, renndar úr tré. Stærri skálin tók fjórðung, hin mun minna. Alltaf bað Árni um stærri skálina, þegar hann ætlaði að gefa komumönnum korn. Honum fannst það engin gjöf, hvað það var minna en fjórðungur. Heimilið var vel birgt að öllu. Aðeins einu sinni kom það fyrir í búskap Árna, að hann varð eldiviðarlaus. Eldiviðinn þraut um páska, svo ckki var hægt að sjóða páskahangikjötið. Á páskadags- morguninn sást til manns með klyfjahest upp með Reynifellsöldu. Mig minnir, að það hafi verið Árni á Sámsstöðum. Hann kom með vænar hcstklyfjar af góðri skán að færa Árna, og var þá ekki beðið með að setja upp hangikjötspottinn. Hann var ekki mál- skrafsmaður hann Árni heitinn á Reynifelli, en seinna sagði hann, þegar hann minntist á þessa gestakomu: ,,Ég hugsa, að hesturinn hans hafi ekki farið laus aftur.“ Árni var fjárríkur. Um réttir á haustin var byrjað að slátra, og síðan var slátrað tvisvar í viku fram undir jól, þetta fjórar kindur í hvert sinn, síðast jólaánni daginn fyrir Þorláksmessu. Á hverju 40 Godasteinn
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Goðasteinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.