Goðasteinn - 01.03.1969, Blaðsíða 67

grím Bjarnason frá Norður-Vík. Hann kom í Höfðann 1907, og
varð hann seinni maður Áslaugar. Þau giftust haustið 1908. Fyrsta
verk Hallgríms til umbóta á jörðinni var að leggja akfæran veg
upp Höfðann, heim að túninu. En vorið 1908 byggði hann stórt
timburhús með kjallara, nokkru neðar en gamli bærinn stóð. Var
þar sléttur flötur, og þangað leiddi hann vatnið úr litla brunnin-
um í pípum, og var það fyrsta vatnsleiðsla í bæ í Mýrdal. Árið
eftir byggði Hallgrímur fjós og hlöðu og fleiri hús hjá íbúðarhús-
inu. Gamla bæinn reif hann til grunna, og var hver steinn úr honum
notaður í hin nýju hús og einnig trjáviður allur, sem var mikill, þó
ekki væri gamli bærinn háreistur.
Auk þess grjóts, sem til féll úr húsunum í gamla bænum, varð
Hallgrímur að afla mikils grjóts með ærnum kostnaði og fyrir-
höfn, sprengja klappir með dynamiti og kletta með fleygum. Þessi
nýi bær var vel gerður og reisulegur. Flestir veggir útihúsanna
standa enn og bera vitni um, hve Hallgrímur var vandvirkur og
góður grjóthleðslumaður. Nú eru þeir búnir að standa í meira en
50 ár, og þó hafa flestir gleymt því, að íslenzkt grjót er ágætt bygg-
ingarefni. Ég heyrði merkan mann segja um Höfðann: „Maður
kemur hvergi, þar sem maður sér jafn vel byggt og vandlega frá
öllu gengið.“
Hallgrímur gerði miklar túnasléttur í Höfðanum, en þrátt fyrir
það var heyskapurinn lítill, og Hallgrímur var ekki ánægður með
ávöxt iðju sinnar. Jörðin Suður-Hvammur í Mýrdal Iosnaði úr
ábúð vorið 1920, ágæt heyskaparjörð og vel í sveit sett. Hana fékk
Hallgrímur sér byggða og flutti þangað um vorið en leigði Hjörleifs-
höfða með húsum og öllu, sem jörðinni fylgdi, Guðmundi Þorleifs-
syni frá Skaftárdal. Guðmundur bjó í Höfðanum til 1926. Þá tók
við Brynjúlfur Einarsson frá Reyni og bjó þar til vors 1930. Það ár
bjó enginn á jörðinni, en vorið 1931 flutti þangað Bárður Jónsson
frá Vík og var þar ti! hausts 1936, eins og fyrr er sagt. Eftir það
sótti enginn um að fá ábúð á Hjörleifshöfða, og hefur hann síðan
verið í eyði. íbúðarhúsið var brátt rifið og flutt burtu, og sömu
afdrif biðu útihúsanna, aðeins eitt þeirra stendur nú uppi.
Bær Hallgríms Bjarnasonar stóð ekki nema rúm 30 ár, en rústir
hans munu sjást lengi, sennilega nokkrar aldir, ef ekki verður við
Goðasteinn
65