Goðasteinn - 01.03.1969, Blaðsíða 82

Þegar ég var kominn að Rauðalæk, var strax farið að biðja mig
að koma að smíða, en ég varð að neita öllum, vegna þcss hve illa
ég var á mig kominn.
Þetta fór að lagast, þegar kom fram á veturinn, og fór ég að
geta unnið. Ég fór í vinnu til Hafnarfjarðar, og var þar í vinnu
í tvo rnánuði. Eftir það var ég í Holtum og á Rangárvöllum um
sumarið.
Það gerðist vorið 1942, að Valgerður á Rauðalæk færði það í
tal við mig, hvort ekki væri rétt, að Sigurður sonur minn færi að
læra að smíða. Ég tók því vel og þótti mér vænt um, að hún kom
með þá uppástungu. Ég fór til Hafnarfjarðar og gat strax ráðið
Sigurð hjá góðum smiði, Guðjóni Arngrímssyni, og fór Sigurður
strax til hans, en hann var þá 18 ára. Líka tókst Valgerði að koma
Margréti dóttur minni í Húsmæðraskólann í Reykjavík. Valgerður
gerði mér þarna mikinn greiða, og met ég mjög mikils framkomu
hennar gagnvart mér og börnum mínum. Þetta sýndi vel, að hún
var bæði hugsunarsöm og miklum mannkostum búin.
Nú var það Bjarnhéðinn, sem var næstur. Mér fannst á athöfn-
um hans, að hann mætti til að fá tækifæri til að fara í smiðju, en
þar var hann alltaf kominn þegar hann gat, að bræða blý og berja
járn. Það skeði sumarið, sem ég var á Skaftafelli að þangað kom
óvæntur gestur, Markús ívarsson, vélsmiður í Héðni. Hann var
náfrændi Bjarnheiðar, fyrri konu minnar. Við höfðum ekki sézt
fyrr, en vissum þó hvor af öðrum. Tókum við tal saman og gekk
það mest út á smíðar og þess háttar. Þar kom, að ég sagði honum,
að ég ætti strák. sem ég teldi, að væri líklegur til að geta lært að
smíða úr járni og fara með vélar. Út af þessu samtali okkar gerð-
ist það, að Markús segir við mig um leið og hann kveður mig:
,,Ef þú vilt, þá máttu láta skrifa strákinn hjá mér.“ Gerði ég það
um haustið. Ég var mjög ánægður yfir þessu, en svo skeði það á
næsta sumri. að Markús dó, og bjóst ég nú eins við, að nú væri
búið með lærdóminn hjá Héðni. Á þessum árum gekk illa að fá
pláss fyrir lærlinga, en ég var ákveðinn að reyna að halda mig að
loforði Markúsar, þó að þarna væru orðin forstjóraskipti og Sveinn
Guðmundsson tekinn við. Nú þegar Héðinn minn hefur aldur til,
þá fer ég til Sveins og segi honum af þessu loforði Markúsar, en
80
Goðasteinn