Goðasteinn - 01.03.1970, Blaðsíða 34

historíu áhrærandi Þorgils forföður minn á Brimilsvöllum. Sigríður
dóttir hans var móðir Helgu Björnsdóttur, móður Dómhildar
Eiríksdóttur, móður Helgu Þorsteinsdóttur móður minnar.
Forlátið línur þessar. Yðar þénustu skyldugur elskandi vin,
Þorsteinn Gíslason.“
Að lokum er hér brot af bréfi, sem ung stúlka í Fljótshlíð,
Sigrún í Hlíðarendakoti, skrifar föður sínum um 1818 og ber ekki
stóru vitni, aðeins handarlagi og hugsun dóttur til föður:
„Efni þessa seðils er ekki stórt annað, utan lofa yður vita mína
og okkar allra hér meinhæga líðan, lof sé Guði, og gefi mér
það sama af yður að frétta, þó seint máske verði, og hefur mig
í vetur oft langað eftir því, en alls ekkert af yður heyrt síðan
skildum.
Yngismaður Vigfús Pálsson frá Þverá ætlar að færa yður frá
mér sárlitla sendingu, því ég ekki fékk leyfi til, að hún væri
þyngri. Það má og kallast að vera fremur mér til gamans en yður
til gagns og í þeirri fullvissu gjört, að so munir virða.
Hvað markvert er héðan úr nálægum stöðum í fréttum að segja,
gjöra þeir séu ánægju af að frambera, sem á ferðunum eru, þó á
stundum mislukkist, að áreiðanlegt sé, og sama máske yrði, þó ég
eitthvað þessháttar fleipra færi. Leiði það því hjá mér en kveð
yður og bróður minn, Guttorm, með beztu farsældaróskum. Vil
so finnast yður af alúð elskandi,
Sigrún Arngrímsdóttir."
32
Goðasteinn