Goðasteinn - 01.03.1970, Blaðsíða 58

Um dansleiki fátt var og kitlur og kel,
það kom nú samt fyrir, ég man það svo vel.
í baðstofu þröngri var dansað mjög dátt,
unz dagurinn heilsaði’ og liðin var nátt.
Við fábreytta hljóma var farið í dans
og fjör var í hreyfingum konu og manns,
þó ekki þar væri neinn áfengisbar.
Hið innra með fólkinu lífsgleðin var.
Og fleira hér mætti nú tína víst til,
en tæplega öllu ég geri þó skil.
En upp hef ég rifjað hér eldgamla tíð,
þá allt var svo rólegt hið daglega stríð.
f minningu geymist sú veröld, sem var,
og vafin í ljóma, sem bliknar ei par.
Ég veit ei, hvort æskan, sem elst upp í dag,
mun aðrar eins minningar færa í brag.
56
Goðasteinn