Goðasteinn - 01.03.1970, Blaðsíða 51

að taka mig sem fastamann yfir árið og fékk ég aðeins tíma-
vinnu yfir sumarið. Vann ég einkum við tilraunastörf, en þeim
hafði ég vanizt í Danmörk, svo sem fyrr sagði. Var ég við þessi
störf til októberloka. Gerði ég um sumarið margvíslegar gróður-
athuganir eftir ,,Rundkers“ aðferð, og skipulagði Metúsalcm
þessar rannsóknir með mér og hafði við mig samvinnu um fram-
kvæmd þeirra. Þessar tilraunir voru fyrst gerðar á túnum í
Reykjavík og þá á vegum Jarðræktarfélags Reykjavíkur. For-
maður þess félags var þá Grímúlfur Ólafsson tollvörður og urðu
samskipti okkar hin beztu. Skildi hann vel tilgang og markmið
þessara rannsókna, en þær voru í því fólgnar að ákveða hvað
hver tegund þekur af yfirborði túnanna. Er þá tilgreint hve oft
hver tegund finnst og hve mörg prósent hún þekur af túninu.
Kom sér nú vel þekking mín á blöðum jurtanna og veittist mér
létt að greina tegundirnar eftir þeim auðkennum. Túnin voni
flokkuð eftir aldri, áburði, haustbeit og vorbeit. Kom við þessar
rannsóknir svipuð niðurstaða og staðfest hefur verið nú á seinni
árum. Frá rannsóknum þessum var skýrt í Búnaðarritinu 1924,
en þó er þar ekki nema úrdráttur úr stærri skýrslu, er ég samdi
um þessar athuganir.
Með Ragnari Ásgeirssyni, hinum forstjóra Gróðrarstöðvarinn-
ar, starfaði ég mjög lítið, því að verkefni voru næg hjá Metú-
salem þann tíma, sem jörð hélzt þíð. En kynni okkar Ragnars
voru hin beztu og hefur vinátta haldizt með okkur alla tíð síðan.
í byrjun nóvember um haustið varð ég atvinnulaus og hafði
þá lítið fyrir stafni. Þó skrifaði ég smágreinar um jarðrækt, sem
ekki er í frásögur færandi. Einnig vann ég að skýrslu um gróður-
athuganir, sem var seinlegt verk og fremur illa borgað. Minnir
mig að ég fengi aðeins kr. 1000 fyrir verkið.
Ég bjó því við atvinnuleysi og fátækt og hafði samt fyrir heim-
ili að sjá, þótt ekki væri það stórt. Um þetta leyti fór ég að
huga að því að rannsaka grómagn og fræþyngd íslenzku fóður-
grasanna. Helgi Jónsson grasafræðingur, Þórður Sveinsson læknir
og Metúsalem Stefánsson voru málinu hlynntir og skildu nauð-
syn þess. Rannsóknir á spírun og stærð íslenzku grasfrætegund-
anna var mál, sem aldrei hafði verið rannsakað, en ljóst mátti
Goðasteinn
49