Goðasteinn - 01.03.1970, Blaðsíða 77

Jón R. Hjálmarsson:
Lítil hugleiðing um landið okkar
Nokkuð á annan áratug hcf ég verið fvlgdarmaður crlendra
fcrðamanna um landið okkar í nokkrar vikur á sumri hverju.
Yfirleitt hcf ég verið heppinn mcð samfcrðamenn og hafa ferðir
þessar oft verið hinar ánægjulegustu. Þeir crlendu ferðamenn, sem
hingað koma, eru flestir harðánægðir með dvöl sína og kveðja
landið að lokinni ferð mcð söknuði. Margir hafa v.ið orð að
koma hingað aftur. Hjá flcstum verður lítið úr þeim áformum,
cn nokkrir koma þó aftur og aftur, svo að segja má, að fsland
vcrði þeirra annað föðurland.
Það sem einkum heillar útlcndinga, sem hingað koma, er hið
hreina loft, víðáttan og hin ósnortna náttúra landsins. Þar eigum
við auðæfi, sem vart verða metin til fjár og okkur ber að gæta
vcl og varðveita handa komandi kynslóðum. Margir í landi okk-
ar gera sér fulla grein fyrir þcssari nauðsyn og mun sá hópur
fara vaxandi með ári hverju. En því miður eru einnig hinir marg-
ir, sem lítinn eða engan gaum gefa að því að ganga vel um land-
ið og varðveita hreinleik þess, svo sem framast má verða. Sjást
þeirrar miður góðu umgcngni mörg sorglcg dæmi, einkum nálægt
mannabústöðum.
Sem fcrðamannaiand er fsland í algjörum sérflokki og þcssa
sérstöðu landsins eigum við að varðveita, svo sem við framast
megum. Það gcrum við ekki aðeins fyrir erlenda ferðalanga,
heldur miklu fremur fyrir okkur sjálf og niðja okkar. Þess vegna
þurfum við sífellt að standa vel á verði um öll samskipti okkar
við náttúru landsins og sýna þar gætni, svo að ekki raskist til
muna hið gullna jafnvægi, er ríkja þarf milli manns og lands á
hverjum stað og hverjum tíma.
Goðasteinn
75