Úrval - 01.04.1977, Blaðsíða 91

Úrval - 01.04.1977, Blaðsíða 91
„ÉGER MESTUR! 89 sinnar: „Mamma, fannstu pappírs- miða í buxunum mínum?” Odessa Grady Clay var falleg kona. Hún dekraði við eldri son sinn. Nú kinkaði hún kolli. Hún hafði tekið miðann úr vasa hans áður en hún setti buxurnar í þvott. Á mánudags- kvöldið var Cassius mættur í leikfimihúsinu. Joe Martin var umferðarlögreglu- þjónn. Hann hafði hafnað stöðu- hækkunum í lögreglunni til þess að geta helgað hugðarefni sínu meiri tíma. Og hugðarefni hans var hnefa- leikar. Hann naut þess að vinna með unglingunum í fimleikahúsinu. Þar að auki var hann framleiðandi boxþáttanna, sem Cassius hafði séð í sjónvarpinu. í krafti þess starfs gat hann látið strákana hafa fjóra dollara fyrir leikinn og tryggt þeim nokkra frægð af að koma fram í sjónvarpi. Þegar Cassius Clay var að undirbúa fyrstu sjónvarpskeppni sína, aðeins þrem mánuðum eftir að hann kom fyrst í ógáti inn í fimleikahúsið, kom fram það sem síðar átti eftir að einkenna hann: Ódrepandi vilji til að auglýsa sig. Heila viku ráfaði hann um Louisville og kvaddi dyra í ókunnugum húsum eða stöðþvaði menn á götum úti: ,,Ég er Cassius Clay, og ég á að keppa í hnefaleikum í sjónvarpinu. Ég vona að þú horfir á það.” Ef dyrunum hafði ekki verið skellt á hann, þegar hér var komið, hélt hann áfram að segja frá því á hvaða degi útsendingin væri, á hvaða tíma og hvaða rás. Loks tilkynnti hann að hann myndi sigra. Mörgum árum síðar, eftir að Clay var orðinn heimsmeistari í þunga- vigt, upplýsti Joe Martin að í fyrstu hefði enginn nema Cassius Clay sjálfur talið hann hafa mikla hnefaleikahæfileika. ,,Hann var bara venjulegur strákur — dálítið góður með sig — en hann lagði harðar að sér en nokkur annar þeirra hundraða, sem ég kenndi. Hann tók engum úrtölum. Það var augljóst, að hann myndi einskis láta ófreistað til að komst á tindinn.” Atján ára Cassius Clay við þjálfun ásamt bróður sínum, Rachaman Clay, 16 ára, fyrir ólympíuleikana 1960.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.