Úrval - 01.04.1977, Qupperneq 94

92
(JRVAL
nafn.” Allskonar samningstilboðum
rigndi yfir hann. Loks gerði hann
samning við tíu milljónamæringa í
Louisville, sem lögðu fram þúsund
dollara hver og hétu að greiða
þjálfunarkostnað hans í sex ár, að því
tilskildu, að þeir fengju til baka
helminginn af öllu því, sem hann
ynni í kappleikjum. Á þeim tíma var
þetta góður samningur fyrir Cassius,
sem nú hafði öruggan stuðning viskí-
og tóbaksyfirstéttarinnar í Kentucky.
Jafnhliða gerði hann sér grein fyrir
því, að milljónamæringarnir litu á
hann sem íþróttaeign sína, á sama
hátt og hreinræktuðu hestana sína og
útlendu bílana. Það fór dálítið í
taugarnar á honum, þegar blöðin
kölluðu þá verndarengla fátæks og
heimsks svertingjastráks, og ekki
síður gramdist honum viðbrögð
almennings, sem best verða skýrð
með orðum svarts prests, sem sagði í
stólræðu einn sunnudaginn að
Cassius ætti að vera „eilíflega
þakklátur þessum góðu, kristnu
milljónamæringum, og því sem þeir
gerðu fyrir svarta sál hans.”
29. október 1960 vann Cassius
Clay sína fyrstu hnefaleikakeppni
sem atvinnumaður. Verðlaunin voru
2000 dollarar, næstum jafn mikið og
hann fékk fyrir fjóra næstu leiki
samanlagt.
Nú flutti hann til Miami Beach til
þess að halda áfram námi í íþrótt
sinni. Viskí- og tóbaksmillarnir í
Louisville höfðu efni á besta
kennaranum, og þeir réðu Angelo
Dundee. Það var vel valið. Á
komandi árum átti Cassius eftir að
skipta um nafn, trúarbrögð, fram-
kvæmdastjóra, umboðsmenn og
konur. En litli, dapureygði og
orðhvati bandaríski ítalinn frá Phila-
delphiu var næstum alltaf í horninu
hjá honum. Hann kunni tökin á
Cassiusi.
,,Þetta er ný manntegund,” sagði
Angelo. ,,Þegar hann er annars vegar
þýðir ekki að skipa fyrir. Hann vill
ekki að það sé öskrað á hann. Maður
verður að beita eins konar sefjun.”
,,Vá, maður, þetta vinstra upp-
undirhögg var stórkostlegt,” segi ég
kannski. Hann hafði alls ekki beitt
uppundirhöggi. En á morgun notar
hann það.”
Samlyndi þeirra var gagnkvæmt.
Clay sagði um hann: ,,Milli mín og
Angelos er ekkert húsbónda- og
þjónssamband. Við ræðum hlutina á
skynsamlegum grundvelli. Við
skemmtum okkur vel saman. Þar að
auki getum við farið á marga staði
saman,” - og um leið klappaði hann
á dimmleitan handlegg Angelos —
„vegna þess að hann er hálfsvartur.”
Angelo gætti þess vandlega að
blandast á engan hátt í einkalíf
Cassiusar. Hann var líklega fyrstur
hvítra manna til þess að hafa veður af
því að Cassius var farinn að taka þátt í
fundum svartra aðskilnaðarmanna
sem kölluðu sig Hina týndu og
fundnu þjóð Islams, en hann varðist
allra frétta og ræddi ekki um þetta
við Cassius. Hans starf var að þjálfa