Úrval - 01.04.1977, Qupperneq 113

111
sáluga og núverandi leiðtoga þjóðar
íslams, sérvið hlið, að nú væri hann
hættur að keppa. Að þessu sinni væri
það endanlegt, sagði hann. Hann
sagðist ætla að helga það sem eftir
væri ævinnar útbreiðslu orðs Allah.
En þegar hann kom aftur heim til
Bándaríkjanna, var kominn á stað
kvittur þess efnis, að verið væri að
semja um aðra keppni við Foreman,
og því var fylgt eftir með fréttum um
keppni snemma árs 1977. En dagar
hans sem hnefaleikara voru augljós-
lega taldir.
En það var samt ótrúlegt, að hann
myndi af fúsum vilja stíga út úr
sviðsljósinu. Það var fleira hægt að
gera en boxa. Múhammeðstrúar-
menn voru nú farnir að seilast inn í
raðir svörtu miðstéttarinnar og gerðu
tilraunir til að komast inn í stjórnmál
á sviði hvítu mannanna. Það var ekki
óhugsandi að Ali færi einhvern tíma í
framboð. Það var líka hægt að hugsa
sér hvers konar verslun og viðskipti,
allt frá fasteignaviðskiptum niður í
Muhammad Ali brúður, rúmfatnað,
karlmannasnyrtivörur eða armbands-
úr. En hann myndi örugglega þurfa
stórt svið, sambærilegt þeim hluta af
heimssviðinu, sem boxið hafði gefið
honum. Hvað var framundan?
,,Ég ætla að verða kvikmyndaleik-
ari,” sagði Mohammad Ali.
FYRSTI HEIMSBORGARINN
Það var fimm milljón dollara
framleiðsla, með stuðningi stórs
kvikmyndavers, kvikmynd byggð á
sjálfsævisögu hans, ,,Sa mesti.” En
það var dæmigert fyrir Ali, að hann
hugsaði lengra en að fyrstu kvik-
myndinni, rétt eins og hann hafði
ævinlega hugsað lengra en að næstu
keppni. Orð hans sýndust eins og
loftkastalar, skýjaborgir, en það var
erfitt að vísa þeim á bug. Allan sinn
litríka feril hafði Muhammad AIi
verið mikill í munninum en hann
hafði næstum alltaf staðið við orð sín.
, ,Eftir þessa mynd ætla ég að leika
Hannibal, með hundruðum fíla,
síðan egypskan stríðsmann, með 10
þúsund hestum — alvöru kvikmynd-
ir, kvikmyndir með boðskap, kvik-
myndir, sem geta hjálpað mannkyn-
inu.
Ég verð að hafa hlutverk sambæri-
leg við ævi mína. Andlit mitt er
billjóna virði. Hlutverk mín hafa
alltaf orðið að vera númer eitt. Ég get
ekki verið vikadrengur í eldhúsi. Ég
verð að vera hetja. Alltaf virðingar-
verður, alltaf stórkostlegur. Ekkert
billegt eða ómerkilegt.
í kvikmyndum mínum verður
ekkert kynferðislegt, ekkert guðleysi,
þær eiga að vera kvikmyndir sem
konur og börn geta séð. Ekkert
yfirborðslegt. Ég var að fá bréf frá
forseta Gabon. Hann vil gera
samning við mig. Ég mun fara um
allan heim, trúaður maður. Ég hitti
æðstu menn ríkjanna. Hvernig ætti
ég að geta stríplast í kvikmynd eða
eðlað mig á tjaldinu?
Kissinger myndi ekki gera það, og
ég er meiri en Kissinger.”